Во бягі пряма пы балоту, там ужо сцёжычку прыклалі. Прылажылі новую дарогу пу зугуменьню. Дарогу прытарілі, ну, яшчэ ні хуць бокым каціся, алі ж ня тоя, што нагу выніш, нагу ўсодзіш. Едзь сьмела, дарогу там набілі харошыю. Пыдажджы, ні сьпяшы, тут ціріш часдва рызатруць дарогу. Так мяло ўчора, а сяньня троху працёрлі, можна йціць. Цяперь прытыпталі сьцёжку цірізь ячмень ны былынак. Прулумалі дарогу па жыту, відна, мыжарымі езьдзілі. Еткій сьлед прыламіць ціріз yce пасевы! 279. Прама напрасткі, na прамой — напрамік, напрамкі; праміком н., малаўж.\ напралом н., не зважаючы на перашкоды; напрасткі н., рэдкаўж. Нашто табе тая дарога круг дзелыць, бягі во пряма i выскычыш ны крайнія хаты. Мне й ныпрямік ні страшна, i дарогыю абыйціць магу. Пірябіра наша бегла ныпрямкі, нагу прыкалола, цяперь узрываіць,— сядзіць, трецьцію нядзелю кавэнчыцца. Пашоў пріміком i неік зьбіўся з дарогі, стаў, гляджу — ета ж Сьвятоя возіра. Валіць ныпралом па выку, ці табе сьцёжкі німа, вун іна рядым. Бягі ныпрасткі, толька дзяржыся вун на тоя дзеріва. 280. Пранырліівый пранырлівы, здольны вынайсці шляхі да маладаступнага — пракудзістый, пракудлівый n. з дасціпнай выдумкай; празукаватый, праспалітый, праспалітный n. з асаблівай кемлівасцю; пралазлівый n. з асаблівай пралазнасцю, адзінк.; дасужый n. з асаблівай цікаўнасцю. Я яшчэ помню меншыга Астапчонка, пранырлівый быў, куды хочыш, бувала, даб'ецца. У чым чар тэй дзяржыцца, высых, вьіпітріў, a такей пракудзістый. Большы такога пракудлівыга, знаць, ні найдзіш ні ў мірі ні ў Ciбірі. Ты ўжо такей прузукуватый, што ў нітычку павылкі ўлезіш. На што ўжо Аўдакім прыспалітый, a й тэй ні трясцы ня выхыдзіў. Ня будзь ужо, ня будзь еткім прыспалітным, як твой дзядзічка. Ніхай ба ты быў трошку меншы прылазьлівым, ій-права луччы було б. Вун ві'дзіў, Іванька дужа дасужый, дык яму нос прішчамілі. 11. Зак
Дадатковыя словы
відзіў, дабецца, дасўжый, напралбм, пракўдзістый, пракўдлівыга, пракўдлівый, прамікбм
0 👁