Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

Я Ахрямёнка саўсім нідаўна відзіў, нічога, здаровый быў. Во толька што с хаты выйшыў. Тока што лёг, ніхай мінутку засьнець. Пріходзіць ка мне надоічы Аксён i спрашыіць кукурузы пасеіць, a ў мяне тэя кукурузы i ні зывадзілыся. Днямі хадзіў у Лырьяныва рузузнаць пры лісапілку. Ны днях у самыю распуціцу ныкычыгаріўся i тады арду ўзьняў на ўсю акругу. Чула: ніўзадыўзі пылажылі ў бальніцу. Былі мае ні так даўно, гусьцювалі. Во, дужа даўно работыіць, бяз году нядзеля як устроіўся. 213. Няма няма, не маецца ў наяўнасці, адсутнічае — не чуць н. слыху; запалі—не трэсніць, хоць шаром пакаці н. ні крышку; днём з агнём не найціць н. i звання. Айдзе ты ходзіш, што цябе ўсё німа i німа, хуць пысылай зы табою. Етык даўно пашоў, a ўсё ня чуць i ня чуць, хуць усьлед пысылай каго. У мяне тэя просы ўжо, верна пяць гадоў зыпалі— ня тресьніць. Найшоў, у каго спрашывыдь, у мяне тэя грячыхі хуць шаром пыкаці. Айдзе я табе тых нітык чыцьвярьговых вазьму, у мяне іх днём с агнём ні найціць нійдзе. 214. Няскладный нязграбны, непрыгожы целаскладам — няўклюжый н. пры рухах, малаўж.; нехармузный н. знешне; некульцяпістый н. знешне, жарт.; нязграбный н., кніжн. I нейкій ніскладный, i стаў дзелыць, дык рукі ні туды служуць. Што йна i ныйшла ў ім, ён жа нейкій няўклюжый, няўклюжый. Саўсім ніхармузныя дзеўка, надзелыся як чучыла гарохывыя. Нікульцяпістый хлопіц, дайжа пыняція ня ймеіць, як тэя вілкі у руках дзіржаць. Знаім, яны абея нізграбныя, ні адна, ні другая. 215. Няўжэлі няўжо, ці магчыма — разве, ну, ды ну н., з вялікім здзіўленнем\ ужэлі н., з вялікім здзіўленнем, рускмалаўж.; ідзі ты н., з вельмі вялікім здзіўленнем. Знаць, праўду плялі, што Кірей ажаніўся.— Няўжэлі! Я етыму ня верю. Сам я ня відзіў, толька чуў, што цігаліся ўдваіх пу кустах.— Разьві Тыцяна сабе такоя пазво