Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

Найпіло ў хату, як сялёдык у бочкІ, там ня то Штб скыкаць— рукі прасунуць некуды. Зразу ні було пасьці ніікога, а патроху, патроху i набілыся. Ныбралыся пынямногу, аж десна стала. Чаго вы набухыліся у сенцы, вун жа хата свабодна. Набурхылыся столька, што як яны толька ні пызадушуць адзін аднаго. Аткуль іх столька нахлынула зы м i нуту. 192. Накласць накласці, змясціць грудам — налажыць; накратаць, награкаць н. вельмі многа i ўмела; нагуртаваць, набухаць н. вельмі многа абы-як, неадабр.; навалщь н. вельмі многа без патрэбы i парадку, неадабр.; наперць н. празмерна многа, неадабр. Пакуль воз ныклаў, сена троху атыйшло. Пагода дней нескылька была, пасьпелі пару стагоў нылажыдь. Воз ты ныкрятыў, а рукі твае ікавы. Ныгрякылі вузюганы, коні выцягыюцца. Нугуртувалі чорт знаіць сколька, яно й разьехылыся, піріклыдай дяперя. Бульбоўнік доўга сьпяліў, тады окасіў, набухыў на жэрдзя, тарчыць ва ўсе бакі. Усігда як нываліць, аж глядзець брыдка, ня воз, а рыгіза. Нада ж столька наперць, ні дывязець, пыглядзіш, ni дывязець. 193. Намачыць намачыць, зрабіць мокрым — змачыць, вымачыць, спащь н. вельмі; перамачыць н. шмат; абмачыць н. частку, кніжн.; абрасіць, абрасяніць н. у расе; замачыць н. асцерагаючыся. Кажыцца, хацеў піць, губамі шывяліў, a пыдьшшоў к цэбру, i морды ня хочыць нымачыць. Каб знаў, ні ныдзіваў ба новыга пінжыка, змачыў хуць выкруць. Плоха яе дзела, плоха, плашэй быць ня можыць: вымычыў дождж сянгну i прібраць ня ўздоліла. Спаіў ірьмяк, што места сухога німа. Харошый прашоў дождж, спаіў зямлю уволю. Дужа ні прібі'райся, пагода нінадзейная, толька пірямочыш. Трошку ні пасьпеў дабежч пат крышу, абмачыў дождж. Прішоў, абрасіў штаны пы самыя калені. Надзеў новыя тухлі, абрысяніў, цяперь скыржанелі, аж глядзець ненышта. Лі акуратна, мяшкоў ні зымачы, айдзе іх тады сушыць будзіш