Ня йдзі голый, надзенься, ато ўзноў пычанеш пірьхаць, як у бочку. Нада було б адзецца: хулуднувата. Ныпрянуліся i некуды шмыгнулі ўдваіх маўчком. Ныкымсаўся, што ны чылавека ні паходж, летым баіцца зьмерзнуць. Куды ж ты пріпырядзіўся ў будзённый дзень? Пасьпеіш сурядзіцца, бягі-іка пырысят адгані ат бульбы. Нучупуріўся, чуб нымасьціў i ў зеркыла рызглідаіцца, што дужа харош. Hy й прічупуріліся ж вы, наверна, прібігаць сяньня вашы c Каўшова. Прібраліся i кытанулі пы Зяціцкый дарогі. Нырядзіўся i, нікому нічога ні скызаўшы, дунуў. Сколька ж табе ўремя нада абрядзіцца? Прінырядзіўся посьлі палучкі. Ці ты ні пасьпела пыднырядзіцца? Нычыканіўся як ны свадзьбу якую. Hy й прічыканіўся — касьцюм новый, гальштук сь цьвітамі i бацінкі нячышчыныя. Марьіна дычка рызадзелыся кы свадзьбу, што куды там — шаўкі ды бархыты. Што ты пріфранціўся пы пылішчы цягнуцца, усё будзіць ат пылі ні пызнаць. Вырідзіліся вы, што толька ны абізьян паходжы. 187. Надзёяцца спадзявацца, мецъ надзею — рассчытываць с., лічачы магчымым, ажыццявімым; упаваць с. з цвёрдай верай без дастатковых падстаў, рэдкаўж. Ны каго ты надзеісься,— Лісавета можыдь падвесьць у любэй мамент. Ня бойся, ны тваю помышч я ні рашшчытывыю. Што я буду ны каго упываць, трошку ішчэ сыма ногі цігаю. 188. Надзяваць адзяваць адзенне — напратываць а. вопратку; нацягываць а. з цяжкасцю (цеснае, мокрае); адзяваць а., кніжн., рэдкаўж.; камсаць, камсідь а. вельмі многа, неадабр. Ныдзівай-ка новыю куртку, я пыгляджу, ікыва ты ў ёй. Ныпрятывый тулуп, ні пыжалеіш, глянь, што зы хыладзіна бярецца. Нешта ціснуватый пулучыўся пулушубык, во чудь ныцягывыю. Пыдажджы мінутку, рубашку ўжо адзі.ваю. Усё, што ні пупадзедь, кымсаіць ны сябе. Сколька б іна камсіла ны сябе, пряма бязь меры
Дадатковыя словы
бўдзіць, кытанўлі, мінўтку, нўліся, палўчкі, пулушў, пыгляджў, тулўп, цягнўцца, шмыгнўлі
0 👁