зыікаіцца ні пра што. Працягл.-фінальн. Рукі начасаліся (дачасаліся), np., буд. Сколька ў іх рукі нычысаліся, ты дажа ня можыш пріставіць сабе. Пыдажджы, пыдажджы, дачэшуцца рукі, вот-вот унімісься i замреш. Ручацца галавою. Браць на сябе поўную адказнасць. Ручаюся гылавою: хмы яго вывідзім на чыстую ваду. Ручацца гылавою ні стану, ну цьвёрда помню, што сюды ключы клаў. Рыла (морду) заварачываць, груб. Адмаўляцца, выражаць нязгоду. Што ні скажы, дык рыла зывырачыіць, глядзі, зарюхыіць. Другога чаго не, а зывырачывыць рыла наўчыўся. Айдзе ён табе паслухыіць, морду зывырачыіць i ўсё. Зак. Рыла (морду) завярнуць. Гашка niряд ім макым рыссыпаіцца, а ён рыла зывярнуў. Заверишь рыла, надмецца як індык i сядзіць. Кылі што ні па ём, зразу пызнаім: морду заверніць як сыч. Узмацн.множн. Рылы (морды) пазаварачываць. Ці ты ні знаіш, чаго яны етык рылы пызывырачывылі. Настолька красіва рылы пызывырачывылі, што крысівей ні прідумыіш. Пызывырачывылі морды, нашто я так на іх нявестку скызала. Стыяць, як нейкія куклы, морды пызывырачывылі. Працягл.-фінальн. Рыла (морду) назаварачываць. Нызывырачывыіш рыла, нызывырачывыіш, кармі яго i паі, а ён будзіць рюхыць. Нызывырачыіць рыла, як крошкі ні палучыць, тады ніхай атвырачыіцца. Нызывырачыіць морду, што ны яго дайжа ніхто глядзець ні захочыць. Гл. А т в а р а ч ы в а ць нос; Ат в а р а ч ыв а ць мо рду. Рыльца ў пушку (пуху). Пра таго, хто мае дачыненне да чаго-н. асуджальнага. Сярьгей пымаўкывыіць, таго што ў сымаго рыльца ў пушку. У яго ўсігда рыльца ў пуху: ня ў тоя, дык у тоя зымажыць. Рыць калодзеж, жарт., рэдкаўж. Рыхтаваць непрыемнасці. Гыварілі, што ты пат кума рыіш калодзіж, ці праўда ета? Зак. Вырыць калодзеж. Ты б, можа, i вырыў ім калодзіж, ну ў цябе сыбразіцільнысьці ні хваціць. Параўн. P ы ц ь я м y. Рыць носам, іран. Капрызіць, перабіраць. Доўга будзіць рыць носым, ёй жыніха пыдыбраць нялёхка. Пачын. Зарыць носам. Я зразу чуствывыла, што зарыіць носым, дужа ўедныя, дыгадзіць трудна. Непаўн. Парыць 3. Г. Ф. Ю р ч а н к а
2 👁