Падуза ж. Шляя. Нікаторыя стырікі гыварілі падуза, ну ў нас так редка завуць, усё шлія. Падштарываць (пычштарівыць), -ю, -іш; зак. Падштурхоўваць, напамінаць. Нада пычштарівыць, ато ён такей: пыбішчаў i забыў. Пад'ядаць (пыд'ідадь), -ю, -іш; незак., перан. Падкусваць. Ны кажным шагу пыд'ідиюць Хымчынка. Пад'ярыжыць (пыд'ярыжыць), -y, -ыш; зак. Падвучыць; раздражнідь. Нарошня пускаюць малву, каб пад'ярыжыць Высіля, каб браў Юльку. Паёта ж. ГІаенне; пітво. С такою паётыю зу пуўдня ні напоіш. Ці гатоеа твыя паёта? — карова піць просіць. Пазорный прым. 1. Ганебны. Пазорныя дзела ты дзелыіш. 2. рэдкаўж. Адметны на знешні выгляд. Пазорныя дзеўкі, ніхто ім загуны ні дасьць. Пакарожастый (пыкарёжыстый) прым. Пакручаны, паблытаны. К.ылы бані лён дужа пыкарёжыстый, там наверна сем севыў адзін на дным ны зывароці. Палаценчык (пылаценчык) м. Ручнік. Hy крюку eiсіць пылаценчык, абатріся. Палюга ж. Вялікае палена, бервяно. Такея палюгі вязьлі пы быльшаку, айдзе яны еткія вырысьлі. Памяткій (паміткій) прым. Памятлівы, з добрай памядцю. Паміткій мальчышка, усё чыста зразу зыпымінаіць. Пантухлёўка (пунтухлёўка) ж., абраж. Жанчына, якая не варта ніякай увагі. Сыбяруцца пунтухлёўкі, толька пустоя гаворюць. Папунок (пупунок) м. Пупышка, завязь плода. Бярёзку памнога ня пюць, трі разы пы сталовый ложкі, глядзі, каб пупункоў ні ляцела ў ложку. Гуркоў ішчэ німа, пупункі толька зывізаліся. Папусціцца (пупусьцідда), -шч-ўся, -ісься; зак. Паддацца. Толька пупусьціся ім, усьсядуць i ня зьлезуць. Пасэндзіць (пасэньдзіць), -дж-у, -іш; зак,, неадабр. Пабалакадь, паплявузгадь. У вас усігда ізьвесныя зыняція: сыбіріцёся, каб пасэньдзіць
Дадатковыя словы
загўны, крюкў, малвў, падядаць, падярыжыць, падў, пыд'ідйюць, пыдярыжыць, пыдідадь, пыдідиюць
2 👁