Як (што) неба ад зямлі. Вельмі рэзка (адрознівацца). Яны атлічаюцца адзін ад другога як неба адзь зямлі. Іван ат яго атлічаўся што неба адзь зямлі. Як (што) неба i зямля. Поўная супрацьлегласць. Ня думыю, каб етыя разым жжылі, яны як неба i зімля, ён рыбыцяшчый, а Томка ў выгыдзі жыла, самой хызяйнічыць ёй трудна пычаць. Антон с Кацію што неба i зімля, далёка яму ды яе. Як (што) нежывэй (нежывый), неадабр. Надзеычай паволъна. ё н. там варушыцца як ніжывэй, узяў ба ды пыдыгнаў троху. Як ніжывый кулупаўся, с такою работаю зызімуіш бяс пуні. Варочыіцца што ніжывэй, рыстаропній нада быдь. Тута работа кіпіць, а яны што ніжывыя, чудь шаволюцца. Як (што) не сваімі зубамі. Паволъна, неахвотна (есці). Ядудь як ні сваімі зубамі, скарей зьбірайціся. ён усігда есьць як ні сваімі зубамі, сьпяшыць ня любіць. Сяньня ты ясі што ні сваімі зубамі. Як (што) не сваімі нагамі. Паволъна, неахвотна (ісці). Нешта ж вы к куме, а йдзіцё як нІ сваімі ныгамі. Цягніцда што ні сваімі ныгамі, ажно глядзець прадіўна. Гл. Я к б е з ног. Як (што) не сваімі рукамі. Паволъна, неахвотна (рабщъ). Hi разу ні піріхваціцца, дзелыіць як ні сваімі рукамі. Што ні сваімі рукамі касіць — ета ні работа, ня хочыш касіць, дык к чорту з лугу. Гл. Я к б ез рук. Як (што) не сваім языком. Неахвотна (еаварыцъ). Ну гыварі скарей, што там було, ато мармычыш як ні сваім ізыком. То быў храбір, храбрысьці ні знаў куды дзіваць, крічаў, а тут гаворідь што ні сваім ізыком. Як (што) нож у серца. Вельмі балюча. Хто, буваідь, гіымянець Юрку, дык Веркі як нож у серца. Усе знаюць, што Кдрей ім як нож у серца, ета віду толька ні пыдаюць. Куму твайму гыварідь пры Лаўріна што нож у серца. Параўн. Нож у с е р ц а; Хо ц ь но ж у серца. Як (што) палка [дроў] (палена [дубовае]), абраж. Дуранъ, тупіца. За што ня возьміцца, дык як палка, нічога ні пынімаіць. Усюдых як палка дроў, што зьдзелыіць, а тады хадзі ўсьлед, пірядзелывый. Нешта як
Дадатковыя словы
варўшыцца, дўмыю, зызімўіш, пўні
2 👁