зубамі, рад будзіць сухой скарінкі. Ніхай пашчоўкыюць зубамі, можа пурузумнеюць. Пачын. Зашчоўкаць зубамі. Ня хочыць слухыць, ніхай ня слухыіць, зашчоўкыіць зубамі, тады за розум хваціцца. Дужа шурока ехылі, дык зашчоўкылі зубамі. Узмацн. Нашчоўкацца зубамі. Нашчоўкыліся зубамі ў сваіх сьвістых. Мыгазін быў зачынін, мы нашчоўкыліся зубамі лі дзьвярей. П рацягл.-фінальн. Дашчоўкаць зубамі. Дашчоўкыў зубам!, ляжыць c успаленіім, ды, знаць, з двухстароньнім. Дашчоўкыідя зубамі, як костычкі вашы пірікалеюць ды адной. Шыварат-навыварат. Наперакор разумнаму сэнсу. Зь летышніга года у іх пычалося шывырыт-навывырыт. Ты ўсігда дзелыіш шывырыт-навывырыт. У іх часта пулучаіцца шывырыт-навывырыт. Шырокае (балыпое) горла (глотка), груб. Крыкун. Рыспасьцёрлыся шурокыя горла, пыспрабуй пірікрічы. Ужо тыкая шурокыя глотка, што куды там. Крічыць бальшоя горла, аж дзяреўня рызьлігаідца. Быльшая глотка гам справіла. Шырока ехаць. Жыць не na сродках. Шурока едзіця, нада патрошку ўпярёд глядзець, ато бісь сяніны ў пыўзімы астаніціся. Пачын. Шырока паехаць. Зразу шурока паехылі, рысхадовыя дужа. Быў паехыў ого як шурока, а во ён, пяшочыдь у патрёпыных штонікых. Шырокал натура. Адкрыты, шчыры чалавек. Сярёжка — шурокыя натура, у яго дужа нічога ні задзержыцца. У яе шурокыя натура. Ета шурокыя натура, што ёсьць, усё наця. Шыта белымі ніткамі. Няўмела прикрыта, схавана. Тама ўсё шыта белымі ніткымі, любэй у мінуту рызьбярецца. Тут i глядзедь нечыга, тут шыта белымі ніткымі. Шыта-крыта. Схавана, прикрыта, ён знаідь, хто ета сытваріў, i маўчыць, i ўсё шыта-крыта. Ніхто ня відзіў i ўсё шыта-крыта. Шышка на роўным месце, іран. Важны, надзьмуты чалавек. Ня трогый, надмедца, ета ж шышка на роўным месьді. Ня будзь шышкыю на роўным месьці, каб людзі сьміяліся
5 👁