Слова за слова. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1977). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 273  ▶ 
яму ні жалка столька дыбра руспускаць па ветру, ды такога дыбра. Зак. Распусціць па ветру. Ужо ўсё руспусьцілі па ветру, пыччыстую, нічога ні сталыся. Узмацн. Параспускаць (параспусціць) па ветру. У людзей жа дык ета було б усё адно кы днаму, а тута пуруспускалі па ветру, німа нічога. Ну што, пуруспусьцілі, што було, па ветру, сідзяць як сьвятэя. Працягл.-фінальн. Нараспускаць (дараспускадь) па ветру. Глядзіця, нуруспускаіця па ветру, яшчэ прідзіцца г дзядзьку іціць прасіць. У цябе ж ба сена було зываліцца, каб ты хацеў, а так дуруспускаў па ветру, што ны адзін хвост ні хваціла, жыціль. Г л. П у с к а ць на в е де р. Распускаць рукі. Дазваляць сабе празмерныя волънасці ў абыходжанні. Руспускаць рукі ты дужа цямісься i ўчыць цябе нісколька ні нада. Зак. Распусціць рукі. Ох, руспусьціў рукі, некыму табе іх пыкыраціць троху. Узмацн. Параспускаць (параспусціць) рукі. Не, хлопцы, дужа вы пуруспускалі рукі, усікаць вам іх нада. Пуруспусьцілі рукі, глядзі што кохтычку сы сьпіны зьдзяруць. Працягл.-фінальн. Нараспускаць (дараспускадь) рукі. Па мордзі як заеду,— во нуруспускаіш рукі. Дуруспускаў рукі, успакоіўся — даўно так нада було. Распускаць слёзы, рэдкаўж. Плакаць знарок, каб выклікаць спагаду. Пірістань руспускаць сьлёзы, ім ужо ня верюдь, яны ў цябе цякудь як пы зыказу. Зак. Pacпусціць слёзы. Усігда сьлёзы распусьціць,— там яе абідзілі, там ні так скызалі, ажно глядзець гадка. Гл. П у с к а ць с лё з ы. Распускаць хвост, іран. Задавацца. Тэя гады ціряшчур руспускаў хвост, уніму ні було адз зыдываньня. Зак. Распусціць хвост. Прікутальный шпар выдзіўбыў, дык руспусьціў хвост. Узмацн.-множн. Параспускаць (параспусціць) хвасты. Абжыліся, усяго ў іх хвытаіць, пуруспускалі хвасты большы некуды. Каб ім такея прібылі, паготыю б пуруспусьцілі хвасты. Распускаць язык, асудж. Лаяцца, дапускацъ празмерныя вольнасці ў выказваннях. Ціряшчур сільна язык руспускаіш. Дужа ні руспускай язык, ато ўняць можна. Зак. Распусціць язык. Руспусьціла язык хужы некуды, во каб хто найшоўся усеч. У змацн.-множн. Параспускаць (нараспусціць) языкі. Вы паслухыйця толька, як яны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зьдзярўць, пыччыстўю, распўсьціць
4 👁
 ◀  / 273  ▶