на што-небудзь шывальнецца ў душэ. У такога ня дужа што шывальнецца ў серцы. Вот відзіш, ні дырма було сказына, нешта i ў Валодзькі ў душэ шывяльнулыся. Hi знаю, калі тоя будзіць, што ў серцы у яго шывяльнецца што-небудзь. Шаваліць (шавяліць, варушыць, дзвігаць) мазкамі (галавою), іран. Думаць, разважаць. Ня хочыць разу ні ў чом шываліць мызкамі. Нада ж троху шываліць гылавою. Ен тады шавеліць мызкамі, як яму выгыдна. Щ ты ня відзіш, як пулучаіцца, шывялі гылавою. Ня дужа яны хочуць вурушыць мызкамі, ты думый за іх. Гылавою большы вурушы, ні малютка. Дужа яны многа дзьвігыюць мызкамі. Hi разу ён ня дзьвігыў гылавою, іна яму для мебілі. Зак. Пашаваліць (пашавяліць, паварушыць) мазкамі (галавою). Каб мызкамі пышываліў, дык ба можна було што-небудзь прідумыць. Тута ён ні пышываліў гылавою. Ня дужа хочыць пышывяліць мызкамі. Во ў етым дзелі ты ні пышывяліў гылавою. Hi ў чом ні разычку ні пувурушыў мызкамі. Сам пувурушы гылавою, ёю думыць нада. Шматкр.-няпоўн. Пашавеліваць мазкамі (галавою). Уремя ат уремя пышавелівый мызкамі. Калі ён пышавелівыў гылавою, неўдыль ета. Аднакр. Шавальнуць (шавяльнуць, варухнуць) мазкамі (галавою). Худзь ба ж чуць-чуць шывальнуў мызкамі. Тут було трошку шывальні гылавою, падумый, дык ён шывальнець. Чаго ты ні ў чом ня хочыш шывяльнуць мызкамі? Яму каб на ўсём гатовым, сымаму шывяльнуць гылавою — не. Ну што ж, ня хочыш вурухнуць мызкамі — ні нада. Адзін хырашо вурухнуў гылавою, а другей яшчэ луччы. Працягл.-фінальн. Нашаваліць (нашавяліць, наварушыць) мазкамі (галавою). Нышаволіць гультай мызкамі i чым хочыш. Многа нышываліў гылавою твой зяць. Нышывялілі мызкамі i адзін, i другей. I ты столька нышывяліў гылавою, сколька Зыхарёнык. Ныварушыць такей апока мызкамі, будзіць i абдумына i зьдзелына. Ладна нувурушыў гылавою, ш чым пыслала, c тым i прішоў. Шагу нейдзе ступіць. Пра немагчымасць прайсці. Зямлю рызьвязло, грязішча, шагу нейдзі ступіць. Найшло людзей, што шагу нейдзі ступіць. Шаг у шаг. Неадступна4 не адстаючы. Куды мы
Дадатковыя словы
абдў, ныварўшыць, сымамў
3 👁