Слова за слова. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1977). Г. Ф. Юрчанка

i зыгарелыся ўся: дужа стыдлівыя. Чуць што, ён біцца гатоў, уся чысьцінька бацькіна ўхватка, тэй тожа быў як сьпічка: адно слова ні па ём — жых i зыгареўся. Чучала гарохавае (балотнае), зняважл.; м. i ж. Няўдаліца, недарэка. Ці чучыла гарохывыя што поймідь. Нейкыя чучыла гарохывыя зыдалося. Хацеў ты ш чучылым балотным толку найціць. Чым чорт не шуціць. Пра магчымасць удачы. Чым чорт ня шуціць, i Зьмітрок можыць ажаніцца. Чым чорт ня шуціць, калі бог сьпіць. Чым (што) бог паслаў, уст.; np.} буд. Тым, што ёсць (частаваць). Прісмакыў балыных німа, во ўгашчу, чым бог пыслаў. Во ежця, што бог пыслаў. А нягож, кума, не, дам, што бог пашлець. Чын чынам (па чыну). Так, як трэба, як належыць. Усё паччысьцілі, пудруўнувалі чын чыным, дайжа шчэпычкі пыдмялі. У нас будзіць зьдзелына чын па чыну, мы як-небудзь ня кінім. Чысціць (часаць) шкуру (бакі). Адчувалъна лупцаваць. I шкуру чысьцюць яму ладна, i дуры тваріць тожа нічога. Большы табе нада чысьціць бакі, толк можа большый будзіць. Мала яму шкуру чэшуць. Андрей чысаў за нешта бакі свайму бульшуну. Зак. Пачысціць (пачасаць, адчысціць, адчасаць) шкуру (бакі). Учора яму крепка пачысьцілі шкуру. 1м пачысьціць бакі ні ў чужоя места було б. Я свайму пычысаў шкуру, атвыкніць ад дуроў. Сам ныпрашыісься, каб табе бакі пычысалі. Яму даўно нада було шкуру аччысьціць. Ці ты даволін цяперя, як бакі аччысьцілі, ты ж дужа етыга хацеў. Ты сам просісься, каб табе шкуру аччысалі, ты бязь етыга ня можыш. Аччэшуць табе бакі нескылька разоў, дык, можа, трошку пачухыісься. Узмацн. Начысціць (начасаць) шкуру (бакі). Відна, мулувата начысьцілі табе шкуру, яшчэ ремня шукаіш. Адзін раз выкруціўся — другей раз пупадзесься, начысьцюць бакі. Як начэшыш ладна шкуру, тады спыкайнеіць. Даўно б табе пыра бакі нычысаць, толька ніхто брацца за ета ня хочыць. Чытаць мальбоны, іран. Лаяць, бэсціць. Чуіш, як мыладуха чытаіць мальбоны, хто б мог такоя пріставіць. Зак. Прачытаць мальбоны. Прычытала мальбоны