Слова за слова. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1977). Г. Ф. Юрчанка

Hi рысстраівый большы, яны i так чуць-чуць пыўхадзілі ў кыляю. Ухадзіць у кроў. Рабіцца неад'емнай якасцю, натурай. ё й маміны прівычкі пычынаюць ухадзіць у кроў. Зак. Увайціць у кроў. Дык ёй жа у кроў увайшло, каб згамбіць каго, ат етыга яе ніхто ні атвучыць. Ухадзіць у міласць. Выказваць чуласць, спагаду. Длі Мыкара i Стыхван уходзіць у мілысьць, чуствыіцца сваё. Зак. Увайціць у міласць. Hy ўвайдзі ты ў мілысьць, пымагі ты ім узьбіцца ны кыравёнку, у дябе ж грошы камком ліжаць. Ухадзіць у палажэніе (палажэнне). Адносіцца з разумениемyeaaaŭ. Ня дужа яны хочудь ухадзіць у пылажэнія, ня тэй у іх хракцір. Андрей усігда ухадзіў у пылажэньня. Зак. Увайціць у палажэніе (палажэнне). Каб увайшлі ў пылажэнія, пасобілі троху, карона б зь іх ні спала. Адзін раз увойдзіць у пылажэньня, a буваіць, толька хвыркніць. Ухадзіць у плоць i кроў. Авалодваць усёй істотай. Правільныя пывядзенія с самыга мальства у плодь i кроў уходзідь, a етыму нада ўчыць. Зак. Увайціць у плоць i кроў. I ад бадькі, i ат маткі ета жаднысьць ім у плодь i кроў увыйшла. Ухадзіць у розум. Разумнець. Нада ўхадзіць у розум, ты ўжо ні малютычка нісмышлёныя. Зак. Увайціць у розум. Hi знаю, ці ўвойдзідь ён калі ў розум, праўду гаворюдь пры такіх, што вырыс, а ўма ня выніс. Ухадзіць у серца. Глыбока кранаць. Я то ні знаю, хто табе там уходзіць у серца, нешта Коля тут кажный дзень аціраіцца. Зак. Увайціць у серца. Ей увайшоў у серца Лёнік, бізь яго дыхыць ня можыць. Ухадзіць у шкуру (чыю), рэдкаўж. Апынацца ў чыім-н. становішчы. Нікому ні захочыцца ухадзіць у яго інкуру, яму i дысталыся ўжо i ня меншы дыстанецца. Зак. Увайціць у шкуру (чыю). Увайдзідя ў іхныю шкуру, тады пызнаіця жысьць. Г л. У л а з і ць у шк уру. У хаду. В а ўжыванні, распаўсюджана. Тады ў хаду былі боты зь вісокімі глянішчымі у абліпычку. Ці ты ня відзіла, якея цяперь спадніцы у хаду,— адна чэцьвірць, во якея