жа ета дзеці, нісмышлёнушы якея, ато ж узрослыя, з гылавою, i так залезьлі ў ямку. Улазіць (улязаць, лезць) у сабаччую шкуру. Траціць сумленне. Hi нада ў сыбаччыю шкуру улазіць, ні так ета красіва. Вот ты улізаіш у сыбаччыю шкуру, калі-небудзь пыкаісься. Нечыга лезьць у сыбаччыю шкуру, людзей страмщь. Зак. Улезць у сабаччую шкуру. Чаго добрыга ат яго ждаць ня дужа жджы, а ў сыбаччыю шкуру мігым улезіць. Пачын. Палезць у сабаччую шкуру. Усьлед зы швагрём палез у сыбаччыю шкуру, совісьці ат іх ат усіх дужа ніхто ня відзіў. Узмацн.-множн. Паўлазіць (паўлязаць, паўлезць) у сабаччую шкуру. Каб ні пыўлазілі у сыбаччыю шкуру, i к вам ба як к людзям атнасіліся. Нечыга пра іх тулкуваць, яны даўно пыўлізалі у сыбаччыю шкуру. Доўга ім паўлезьць у сыбаччыю шкуру умеючы. Працягл.-фінальн. Далезць у сабаччую шкуру. Далезіш у сыбаччыю шкуру, пупадзесься ны каго-небудзь, прыздравюць як нада. Улазіць (улязаць, лезць) у шкуру (чыю). Апынацца ў чыім-н. становішчы. Вот ты мне завідыіш вун як, а ў маю шкуру улазіць ня хочыш. Улізаць у Праскоўіну шкуру нікому ні захочыцца. Чаго мне лезьць у вашу шкуру, вы як самі знаіця, так i жывіцё. Узмацн. Паўлазіць (паўлязаць, паўлезць) у шкуру (чыю). Як пыўлазіця у бабскыю шкуру, забудзіця пра гулі, кылі зы хвыстамі усьлед цігацца стануць. Ніхай пыўлізаюць у такую шкуру, ніхай пакушыюць такога хлеба. Каб у" іхныю шкуру паўлезьлі ды пысядзелі троху, другоя б саўсім запелі. У лесе радзіцца (росць, вырасць). Бъщь дзікаватым, нелюдзімым. Ці вы ў лесі радзіліся, ці што, самыга простыга ні пынімаіця. Усё дно як ён у лесі рос. Нейкія людзі, як у лесі вырысьлі, нічога толку ні дыбяресься. Уліпнуць у гісторыю. Ублытацца ў неприемную справу. Яны ўліплі ў гісторію c аўчынкымі, што самі ні рады, ні знаюць, як выбрыцца. Узмацн. Паўліпнуць у гісторыю. Паўліплі ў гісторію, ажно стыдна выйціць на вуліцу. Гл. П а п а д а ц ь у гі с т о р ы ю. У ліцо. Па знешняму вобліку. Я колтыўцыў усіх у ліцо знаю. Ці знаў ты ў ліцо Кургузыву Тайку
Дадатковыя словы
гўлі, забўдзіця, кургўзыву, пакўшыюць
0 👁