І сячэ і паліць. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1974). Г. Ф. Юрчанка

ка рукі мыраць. Ахота вам грязьшць рукі c паскуднікым, луччы абыйціць гадысць. Зак. Замараць (загразніць) рукі. Зымыралі рукі сь сеным, любэй будзіць вочы калодь. Зыгрізьніцё рукі i самі будзіця жалець, што трогыліся. Непаўн. Памараць (пагразнідь) рукі. Ды дужа нічога страшныга, ня суд, a пымыраў рукі. ніпріятна. Пыгрязьшлі рукі, каб ні зьвязывыліся, спыкайней було б. Узмацн. Намараць (награзніць) рукі. Hy што, нымыралі рукі, як іх апраўдывыць. I другей раз ныгрязьнюць рукі, хочыш, i саўсім сядуць. Мараць язык. Гаварыць попусту з тым, хто не заслугоўвае ўвагі. Hi хачу я мыраць язык, гываріць ім ні слова, ні паўслова. Зак. Замараць язык. Што ты дыкажыш, яны як доўоні, толька язык зымыраіш. Узмацн. Намараць язык. С тваімі любымі гываріць — язык нымыраіш, а толку ні на грош ня будзіць. Масква відна, жарт. Пра прыжмурванне ад надзвычай кіслага. Ну й вареньня тваё, Мысква відна, ажно ў році зводзіць. Ад твайго яблыка Мысква відна. Маскву ўвідзець, жарт. Прыжмурыцца ад надзвычай кіслага. На, ўкусі раз, Маскву увідзіш. Масцер (майсцер) на ўсе рукі. Вельмі ўмелы, спрактыкаваны. Думыла, айдзе мне хто пыправіць, ды во ныхваціўся Ягор, а ён жа масьдір на ўсе рукі. Майсьцір на ўсе рукі, у акругі пыіскаць такога. Масцярыца (майсцярыда) на ўсе рукі. Вельмі ўмелая, спрактыкаваная. Такея мысьцяріцы на ўсе рукі i найціць трудна. Ікая ж іна была мыйсьцяріца на ўсе рукі! Матаць (наматываць) [сабе] на вус. Запамінаць, прымаць пад уеагу. Збоку стыяла, пріглідалыся, усё мытала на вус. Ты слухый ды ныматывый на вус, ета табе ні ў пустоя гаворіцца. Вы тут гываріця, тряплідіся, ён усё мытаіць сабе на вус. Зак. Наматаць (узматаць) [сабе] на вус. Нымытаў на вус, што адна начуіць, i дывай пад вокны стукыць. Узмыталі на вус, што другім удывалыся, паехылі i ўцургыліся. Ен другой нымытаў сабе на вус, а ня тоя, што табе здаецда. Глядзі, ўзмытаюць сабе на вус ета дзела i айдзе-небудзь патторнуць. Узмацн. Панаматаць [сабе] на вус. Пынымыталі на