Кроў кідаецца (б'ець) у ліцо, цяп., np. Пра моцнае хваляванне (ад сораму, узбуджанасці). Як дыпякуць ладна, тады i яму кроў кідыідда ў ліцо. Ты трошку зьдзержывыйся, ато неік нялоўка, як ну людзях так кроў б'ець у ліцо. Грішу дужа аньціресна кроў біла ў ліцо. Зак. Кроў кінулася (ударыла) ў ліцо, np., буд. Ты ні знаіш, чаго ў яе кроў кінулыся ў ліцо, а я ўсё знаю. А мы ні пынялі, чаго ім кроў ударіла ў ліцо. Ён такей: кроў кініцца ў ліцо, рысьціряіцца i ні знаіць, што скызаць. Гл. К р а с к а к і д а е ц ц а ў лі цо. Кроў кідаецца к ліцу, цяп., np. Пра моцнае хваляванне (ад сораму, узбуджанасці). Я замеціў, калі ў яе кроў кідыіцца к ліцу, як Шуріка ўвідзіць. У таго ўсё кроў кідылыся к ліцу. Зак. Кроў кінулася к ліцу, np., буд. Кроў кінулыся к ліду ні біс прічыны. У яго тады кроў кініцца к ліцу, як дыпякуць ладна. Кроў кіпіць (іграець), цяп., np. Пра збытак сілы, знереіі. Што ж яму дзелыць, раз кроў кіпіць. Hi г дабру ў цябе сяньня кроў іграіць. Быў хлюст первый сорт, доўга ў яго кроў іграла. Пачын. Кроў закіпела (заіграла, ускіпела, узыйграла), np., буд. У Прыхарёнка узноў кроў зьткіпела, Ніхай пач шэзьдзісят, кроў зыіграла, як у мыладога. Лі мыладых i ў стыріка кроў уськіпела. Сяньня ж субота, кроў узыйграла, некуды кытанець. ГІыглядзіш, як у яго кроў зыіграіць. Узыйграіць кроў — ого якім вогірім ходзіць. Непаўн. Кроў пакіпела (паіграла), np., буд. А што ж ты думыіш, у Ціхона пыкіпела кроў. Вясмою кроў пыіграла, цяперя цішэй стаў. Ніхай, ніхай у іх кроў пыкіпіць. Узмацн. Кроў раскіпелася (разыйгралася), np., буд. Рьтськіпелыся кроў, што яму ўніму німа. Ты ні знаіш, а я знаю, чаго ў іх кроў рызыйгралыся. Пыдажджы-ка, як у яго кроў рызыйграіцца. Законч. Кроў адкіпела (атыйграла, перакіпела), np., буд. Аткіпела ўжо кроў, сьціх, стыряіцца длі сям'і. Толькатолька кроў атыйграла, быў, як Іван Зыхарёнык, што c сыным пы вічарінкых бегыў. Ачылавечыліся, кроў пірікіпела, дзяцей гадуюць. Прідзіць уремя, атыйграідь кроў i будуць як усе. Працягл.-фінальн. Кроў дакіпела (даіграла), np.} буд. Дыкіпела кроў, усё яго жыўчыкі тачылі,— ажно ўспакоіўся. A дыіграіць кроў, пабесіцца i тым самым местым сядзіць, што ўсе. Кроў стынець (ледзянеець, застываець) у жылах, цяп., np. Пра вельмі вялікі страх, жудасць. Як станудь
Дадатковыя словы
бець, гадўюць, дыпякўць, сямі
1 👁