што ўсё зыпаівыў брігадзіра. Зря пыкідала уперід, у яе быў рашчот саўсім ну друтоя, што ты думыіш. Законч. Адкідаць напярод (ыаперад, упярод, уперад). Аткідалі ныпярёд, уняліся, пычалі нічога работыць. Я аткідала наперід, хваціць, ты бяріся, кылі хочыцца. Усё глядзеў, айдзе пыдмасьліць, айдзе пад'ехыць, a толька знаць аткідаў упярёд. Аткідаў уперід, сыбраў сваё кіданьня — мала, траты було большы. Кідаць праўду ў вочы. Выказвацца прама i адхрыта. Кыцярініны нявесткі, бувала, ні сьцісьняліся, кідылі праўду ў вочы любому-кажныму. Зак. Кінуць праўду ў вочы. Hi зулюбіў, як яму кінулі праўду ў вочы: a прічом я тут,— зубурчэў. Закоии. Адкідаць праўду ў вочы. Лыўріноўна аткідала праўду ў вочы, маўчыць,— няскоpa ны яе уход найшоўся. Працягі.-фінальн. Накідаць (дакідаць) праўду ў вочы. На Колю пынадзейся, ныкідаіць прагду ў вочы,— ён слова шкнуць пыбаіцца. Дыкідаў праўду ў вочы, сьціх, зь яго праўдыю i кріўдыю разым. Кідаць у жар. Бянтэжыцца да пачырванення, да крайняй узрушанасці. Як Маша зыйшла, так i пычало яго кі'дыць у жар. Кідала ў жар, кідала, ды кідаць большы некуды: i красьнеў, i бялеў, i чаго зь ім ня дзелылыся. Зак. Кінуць у жар. А што, кінула ў жар, як рыскызаў брату пры твае выдзілкі. Непаўн. Пакідаць у жар. Ніхай трошку пакідыіць у жар, ніхай пыкрасьнеідь, можа худь што-небудзь поймідь. Працягл.-фінальн. Накідаць у жар. Ныкідаідь іх у жар, стыдзяцда яны дужа каго-небудзь ді чаго-небудзь. Кідаць день. Ставіць над сумненне, наводзіць uaćaзронасць. Нашто табе кідьшь день ны чылавека ні знаючы i ня відзіўшы. Зак. Кінуць день. Кінулі день на хлопца, а я цьвёрда знаю, што ён там нісколічка ні вінуват. Кідадь якар, гумар. Спыняцца, асядаць на сталае жыхарства. Кызаў, што зьбіраіцца кідаць якырь у K.acкові. Зак. Кінудь якар. Кінь ты ўжо айдзе-небудзь якырь, адіхамірься. Во i Якыў кінуў якырь. Юем (палкаю) шапкі не дастаць, іран. Не дасіупіцца (npa ганарыстага). Hy нягож, сколька гоныру, шкурбаціну ўсторнуў, дык кіім шапкі ні дыстаніш. Пал
Дадатковыя словы
дўмыіш, кідыць, падехыць, пра>гду, працяг<і.-фінальн
0 👁