Падпарнуць (пытпарнуць), -ў, -еш; зак. Падагнаць; падахвоціць. Мыладых ба скарей пытпарнула. Падунутый (пудунутый) дзеепрым. Ледзь пакрыты (скурай). Ны ладоні толька шкурка чуць пудунута. Падшчоглаватый (пачшчоглывытый) прым. Гл. шчоглый. Помніш Пынаса, такей хадзіў пачшчоглывытый? Паезд м. Паездка, адлучка. А я дык i ні знаю, ці ён тут, ці ў паезьдзі айдзе. Пакладлівый (пыкладлівый) прым. Спагадлівы, памяркоўны, добры. Ён дужа пыкладлівый, крашьшкыю падзеліцца. Панараўный (пыныраўный) прым. Такі, які падабаецца. Абы длі мяне была пыныраўныя. Параўн. рус. н р а в я щ и й с я. Парнісцікі (парнісьцікі) толькі мн. Спарышы. Цяперя парнісьцікыў ужо німа, яны ні нада. Пахватацца (пыхвытацца), -а-юся, -а-ісься; зак. Паспяшацца. Пыхвыталіся хату прыдываць, цяперя самім іскаць прідзіцца. Пачукавець (пучукавець), -е-ю, -е-іш; зак. Парухавець. Глянь, к вясьне i ты пучуказела. Перажарка (піріжарка) ж. 1. Перагрэў. 2. гумар. Наганяй. Яму сяньня крепкыя была піріжарка. Перамывацца (пірімувацца), -а-юся, -а-ісься; незак. 1. Перамывацца. 2. перан. Знаходзіцца. Доўга яны тама пірімувацца ні стануць. Праглупіць (пруглушць), -пл-ю, п-іін; зак. Празяваць, зрабіць недарэчиасць. Пруглупш мы зь Лявонывыю каровыю: іна мылаком зыліваіць. Праровак (праровык) м. Раўчук. Толька праровык піряехылі, i ён бягіць. Прашкі прысл. Нескладана. Іх жа ўхваціць прашкі: кінуць квакуху i рыспаўзьліся хто куды. Прысыпчык (прісыпчык) м. Зламыснік. Прышыб (прішыб) м. Прыстанак. Самый прішыб быў зь естыга боку, тут коні пусьцім, a самі г дарогі спаць
Дадатковыя словы
квакўху, пудунўта, пудунўтый, пытпарнўла, пытпарнўць, шкўрка
1 👁