выкапывыць. Зак. Не ўкласца ў галаве (сазнаніі). У яго ў гылаве ні ўкладзецца, што йна прікоціць нызад цірізь нядзелю. У іх ні ўклалыся ў сызианіі, ні паверілі мне. Не ў лад. Не да спадобы. Буваіць, пашьііш, а ім ні ў лад. Як ні ступі, усё ні ў лад, ім ніякій пріпадык ні ўгадзіць. Не ўладзіць слова сказаць, неадабр. Ніяк не дагадзіць. Стала ўжо ні ўладжу слова скызаць, зыдрала нос, што ні пытхадзі. Пабыў у горыдзі, дык слова скызаць ні ўладзіш. Уладзіць слова сказаць. Айдзе ім уладзіш слова скызаць, так рыспанелі — ні пацступісься. Не ў ладу, адз., мн. У дрэнных адносінах. Я дык i ня чула, што яны ні ў ладу,— а за што йта ў іх. С прошлыга лета ні ў лыдах, за Верычку, рысказывылі, пычалося. Не ў меру, звыч. неадабр. Празмерна, звыш дазволенага} звыш нормы. Нада браць, ну ні так жа, хвытаюць ня ў меру. Жрець ня ў меру, куды ў ім толька дзяецца. Не ў модзе. Не ў інтарэсах. Сьціпан у іх ня ў модзі, цяперь яны ўжо заігрывыюць з другімі. Ня ў модзі мне хахлы людзям зьвязывыць. Не ў навіну (навінку). Прывычна, звычайнаf не nepшы раз. Нам i ні такоя ні ў нывіну відзіць. Тыкая піріжарка яму ні ў навінку. Г л. Н е ў д з і к о в і н у. Не ўпускаць з вачэй. Наглядаць пастаянна. Глядзіця ж, глядзіця, ні ўпускайця з вачэй малых. Зак. Не ўпусціць з вачэй. Каб яны там ні ўпусьцілі з вачэй табун: малыя зугуляюцца, а скот лясьніць. Я надзеюсь на іх, з вачэй яны ня ўпусьцюць. Не ўпускаць (не выпускаць) з віду. Пастаянна мецъ на ўвазе. Нізашто ні ўпускай зь віду Валодзькіныя каровы, шмыганець, што ня згледзіш. Hi выпускалі зь віду, усьлед ішлі. Hi ўпускайця ж ізь віду, пра што мы прасілі. Hi выпускай ты зь віду нітык, я ж бязь іх, як бяз рук. Зак. Не ўпусціць (не выпусціць) з віду. Глядзелі унімацільна, ні ўпусьцілі зь віду. Я баюсь, каб яны ня выпусьцілі зь віду пырысят. Калі ня ўпусьцюць зь віду, то купюць, толька я на іх ня дужа надзеюсь. Як
Дадатковыя словы
кўпюць, ладў, нывінў, пацстўпісься, сызйаніі, чўла, ўпўсьцюць
1 👁