ужо, знаць, жынат быў, ды рызыйшоўся. Старуха — ні старуха, канешня, ну ня первый молыдысьці, пац сорык блізка пыдыбралыся. Не помніць сябе. Не разумецъ, не ўсведамляць сваіх дзеянняу, паступкау. Мы ляцелі аттуля — сябе ня помнілі, думылі, голывы пузлумаім. Як разойдзіцца, тады пряма ня помніць сябе. Не прараніць [ні] слова. 1. Нічога не сказаць. Чаго ні гыварілі, як ні ныстывалі, сколька сядзеў — слова ні прыраніў. Дужа цірьпялівый, ні прыраніў слова, як ні дыпікалі. Будзіць вечыр сядзець i ні праронідь ні слова. Прараніць слова. Каб прыраніла ім слова, ні словічка ні скызала. 2. Уважліва слухаць. Сам ня ўмешывыўся у рызгаворы, a ўсё слухыў, ні прыраніў слова. Што мы ыі гыварілі, ні слова ні прыраніў, усё запомніў. Не прывадзіць к дабру (да дабра). Дрэнна заканчвацца. Такоя балыўства нікога ні прівадзіла г дабру. Краньнё ды дыбра ні пріводзідь. Зак. Не прывесць к дабру (да дабра). Тыкая жысьць г дабру ні прівядзець, раз-два ўдасда, а на тредьцій гылаву зьверніць. Гультайства нікога йшчэ ні прівяло ды дыбра. Не пры чым (чом). 1. Зусім ні з чым. Рашшчытывылі, што далжно пулучыдца хырашо, а выйшла — ні прі чым асталіся. Hi прі чом пыстываліся, во i ўся выгыда. 2. Зусім старонні. Мікілай тут ні прі чом, яны самі кругом вінуваты. Не пускаць нагою. Не дазваляць выходзіць, заходзіць, падыходзіць. Hi пускай нагою сваіх к Сыўчынкам, разым што заўгодна сытвыряць. Ён такоя выдумыіць, а вы нянчыцца зь ім? — дайжа нагою ні пускайця к хаці. Зак. Не пусціць нагою. Hi хацеў жыць як чылавек, дык нагою большы ні пушчу. Hi пушчу нагою, Hiхай дайжа блізка ні пытыкаіцда. Не пускаць (не выпускадь) за парог. Не дазваляць выходзіць. Цябе жонка, знаць, ужо i зы парог ні пускаіць, дзяржыць пыц спаднідыю. С таго ўремя ні выпускаюць зы парог. Зак. Не пусціць (не выпусдіць) за парог. Hi пушчу i зы парог, будзіш ты ў мяне цэлый дзень у хаці сядзедь. Пысядзі-ка ты ў дваре, я дябе зы парог ня выпушчу
Дадатковыя словы
дўмылі, пушчў, слўхыў
1 👁