лыся, у глотку нічога ня йдзець. Пачын. Не палезць (не пайціць) у рот (горла, глотку). Такоя піряжыўшы, канешня, у рот нічога ні палезіць. Як яны ядуць, мне б там кусок ні палез у горла. Ад горя i ў глотку нічога ні палезіць. Айдзе там лезьць, яно ў глотку ня пойдзіць зь еткім пріглашэпіім. Не лыкам шыт. Не горшы ад іншых. Ужо так пывялося: Іванька, Іванька, a Іванька ня лыкым шыт. Не, брат, гываріць можна ўсё, a толька яны ня лыкым шыты. Лыкам шыт. А ты думыіш, Міця лыкым шыт? Ці яны лыкым шыты, яны крепка ува ўсім рызьбіраюцца. Не места. Не пажадана быць, знаходзіцца. Вам тут ня места i ні зыгадывыйця рыспылыгацца. Такому чылавеку ня места ў мыгазіні. Не мёд (сахар). Пра цяжкія, непрыемныя ўмовы жыцця. I іхныя жызьня ня мёд, мы пра ета зналі даўно. Валькі цяперь ні сахыр: куча дзяцей, a ён выпіць любіць, толька пыдай. Не мінаць рук, іран. Быць узятым, прысвоеным, украдзеным. Наша капуста часьценька ні мінала яе рук. Зак. Не мінуць рук. Есьлі замеціў, то яго рук шалёвычкі ні мінуць. I бульба ні мінула тваіх рук, нашто там атказывыцца. Не міргнуўшы (маргнуўшы, зміргнуўшы, змаргнуўшы) вокам. Не разгубіўшыся, спакойна, легка. Збоку стаю, слухыю, а ён ні мірьгнуўшы вокым лухціць. Hi маргнуўшы вокым зорешыць i будзіць пряма ў вочы глядзець. Hi зьмірьгнуўшы вокым бярець як сваё. Зьдзелыіць i ні змаргнуўшы вокым тут жа прі табе аткажыцца. Гл. В о к ам не м а р г н у ц ь. Не мычыць не целіцца, неадабр. Пра немагчымасць атрымаць дакладны адказ, вынік. Твой Андрей усігда так, ні мычыць ня целіцца. Я ж табе кажу, што спрашывыла, а што ён ні мычыць ня целіцца, дык што я зьдзелыю. Не мясціцца ў галаве. Не верыцца, быць неверагобным. У маёй гылаве ня месьціцца, што Алёна ета гываріла. У нас ня месьцілыся ў гылаве, што такоя можыць дзелыцца. Не нада далёка хадзіць (іпіць, браць). Пра лёгкасць прывесці прыклад. Hi нада далёка хадзщь, пасьці ў
Дадатковыя словы
збрешыць, зьмірьгнўўшы, кўча, маргнўўшы, мінўць, мірьгнўўшы, слўхыю, ядўць
1 👁