І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

прівучыный. Мільлянок нывадзіўся сваіх зу рукаў. Даводзіш зу руку, што i ў дваццыць гадоў кыня ні зыпрягець. Даводзюдь зу рукаў — будзідь як палка дроў, ні туды ні сюды. Даводзюцца зу руку сы сваімі малютычкымі, людзі будуць сьміяцца. Дывадзіліся зу рукаў, што i ў тріццыць гадоў нада карміць хлебым. Наз. Ваджэнне за руку (рукаў). Як пычалося ваджэньня зу руку вы ўсякіх мелычых, тады ня жджы чылавека. C твайго ваджэньня зу рукаў усе кругом сьмяюцца, як з малютычкымі зь якімі цацкыісься. Вадзіць кампанію (канпанію), звыч. неадабр. Сябраваць. Ты знай, сь кім вадзіць кымпанію, ато ў такую шайку пупадзесься, што ня выскрібісься. Вадзіў кынпанію ш Чырінкамі i дывадзіўся: самі селі i яго пысадзілі. Узмацн. Павадзіць кампанію (канпанію). Аўсяёнык пывадзіў зь імі кымпанію, як субота, так, бувала, i п'юць, i п'юць. Доўга ён c Сумусінятымі кынпанію ні паводзіць. Законч. Атвадзіць кампанію (канпанію). Васіль зь імі скора кымпанію атводзіць. Атвадзіў-тыкі кынпанію c Кындыбінятымі, рузлучыўся. Працягл.-фінальн. Навадзіць (давадзіць) кампанію (канпанію). Сядзь ты луччы ў хаці ды пысядзі, ато наводзіш кымпанію, што ні раз пыжалеіш. Нывадзілі кынпанію, нешта дужа скора ў іх урозь нашло. Даіводзіш ты кымпанію c тымі бысікамі. Дывадзіў кынпаніі з галкыўскімі хлопцымі, далі разым зь імі лі горыда. Вадзіць у бакі. Хістаць у хадзе. Во сяньня выбіўся, аж у бакі водзіць. Не, цябе ладна водзіць у бакі, відна, хырашо нюхнуў у чарычку. Я відзіў, як Мацьвеівыга вадзіла учора ў бакі. Абмеж. Павадзіць у бакі. Троху пывадзіла ўчора ў бакі, ну нічога, прыспаўся. Вадою не разліць. Пра моцнае сяброўства. Так здружыліся, вадою ні разьліць. Сонька c Хрісьціныю былі сьпеліся — вадою ні разьліць, а тады: ты ны мяне гываріла i ты ны мяне гываріла, — дос дружыць. Ваду муціць. Знарок заблытваць справу. Дзямід пычаў ваду муціць, нягож хто. Муділа Кадя ваду, муці'ла i нічога ў яе ні пулучылыся. Працягл. Ваду памуціць. Яны абоя ладна ваду пумуділі, даўно пыра гнаць у шыю. Узмацн. Ваду намуціць. Відна, Арцём ваду нумуціў, хто ж ба другей такоя тріпануць мог. Пачын. Ваду заму6. Г. Ф. Ю р ч а н к а