кылі тут пры яго сыма зімля гаворіць. Як сыйшліся, як сьпеліся, пра іх тады зімля гываріла. Ды Аўдотычкіных вушэй ніхай толька што дайдзіць, зімля будзіць гываріць. Пачын. Зямля загаварыла, np., буд. Ну, яны ж i дзелылі, чаго ні вытвырялі, тады пряма зімля зыгываріла. Есьлі Пятрок пріедзіць, узноў скруціцца c Анькыю, апяць зімля зыгаворіць. Зямля пад нагамі гарыць, ц я п np.f буд. Пра невыноснае становішча. Што ж ты дзелыіш i як ты думыіш, у цябе ж зімля пыд ныгамі гаріць. Нада, каб у іх ува ўсіх зімля пыд ныгамі гарела, каб ны кажным шагу пальцымі тыкылі ca ўсіх бакоў, Hi пірістаніця так дзелыць, зімля ў вас пыд ныгамі будзіць гарець. Зямля пад нагамі шатаецца, цяп., np., буд. Пра хісткае, ненадзейнае становішча. Відзілі яго, ці даўно фонбароным хадзіў, a цяперь зімля пыд ныгамі шытаіцца. У іх даўно зімля пыд ныгамі шыталыся, «ета храбріліся толька. Зімля будзіць;пыд ныгамі шытадца, а яны ні пыкаюцца, як тварілі, так i тваріць 'будудь. Пачын. Зямля пад нагамі зашаталася, np., буд./ Як зышыталыся зімля пыд ныгамі, тады хваціўся за розум, бягіць: «Што дзелыць?» Есьлі ўжо зышытаіцца зімля пыд ныгамі, заві нас, мы прідзім на помышч. Аднакр. Зямля пад нагамі пашатнулася, np.t буд. Раншы Зьмітраковых було ні пыткалупіш, сядзелі крепка, ета гюсьлі ў іх зімля пыд ныгамі пышатнулыся. Hi стаў ждадь, пакуля зімля пыд ныгамі пышатнецца, пачуў — дымым пахнідь, i ў пуць
Дадатковыя словы
дўмыіш, пакўля, пачўў, пыткалўпіш, пышатнўлыся, скрўціцца, шагў
0 👁