І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

Звания не астацца. Пра полную адсутнасць. Была сім'я, i дачок, i сыноў, а неік сьцёрлыся ўсё, дайжа званьня ні асталося. Я цябе у пырашок сатру, i званьня ні астаніцца. Звания астацца. Каб хуць званьня асталося таго клевіру. Незак., рэдксіўж. Звания не аставацца. Два тубунюгі адзін за дным як пройдуць, дык травы званьня ні астаецца. 3 ведама. Паведаміўшы, атрымаўшы згоду, дазвол. Яны пашлі зь ведыма брігадзіра, ні самі сабоіо. Кылі што бяреш, нада браць зь ведыма. 3 веку [вякоў]-. Заўсёды. Зь веку яны шчыталіся самым! луччымі у дзяреўні. Зь веку вякоў ня чулі, каб айдзе хто што ўкраў у нашым баку. Не, ні дурак,— зь веку так. 3 веку да веку. Заўсёды. Зь веку да веку гадуй яго i трахтуй. Дурачыўся зь веку да веку, акая была зкызьня. 3 веку ў век. Заўсёды. Зь веку ў век чуткі хадзілЦ што на тых сосных пыт Пірядніным русалкі жылі, а во й сосны парезылі, i русалык тых ніхто ня відзіў. Звер зверам. Пра вельмі жорсткага. Ходзіць увесь дзень зьверь зьверім: пірідалі, што я ўчора пыстыяла с Тырасым. А ўсігда зьверь зьверім, хракцір такей. 3 ветрам (вецярком) у галаве, неадабр. Дурнаватьи Каб ты ня быў зь ветрым у гылаве, дык ня слухыў бы трілюды ўсякія. Паслухылі мы Арініны руссуждзеніі,— а так, зь віцярком у гылаве, ды з ладным віцярком. 3 віду. Знешне. Зь віду дзяржыцца, а так дужа слаб. Ніхай сабе зь віду можа і ня дужа, а прыцыўная i ўмеюшчыя на што хочыш. 3 вока на вока. Без сведак. Я хацеў ба с табою пыгы~ варщь, толька з вока на вока. Нещта з вока на вока дужа ўсё шушукыліся. 3 вугла ў вугал. Туды i назад у розных напрамках. Ну што ты хлынкыіш з вугла ў вугыл, як прітульля німа, у погріб нада лезьць — i бульбы ў чугуны ні хваціць, i капуста кончылыся. 3 вуліцы. Выпадковы, невядомы. Hi захочыш жа ты з вуліцы зяця браць? Пріцягнуў нейкіх з вуліцы — сваты. Якей ён ня ёсьць, дык жа з вуліцы, яго ніхго ні знаіць. 17. Г. Ф. Ю р чанка