І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 289  ▶ 
трісьцен, ты ўжо хочыш атыбраць у старца пасьледнію торбу. Хомка i так ня жыціль быў, a цяперя, як адбяруць у старца торбу — ету хаччыну, ён астаніцца гол як сакол, хуць плач, хуць скач. Адбіць (адсадзіць) духі (пячонкі, глузды). Пабіць вельмі моцна, з пашкоджаннем унутраных органаў. Самі з'ывізаліся біцца, дык болыпыму адбілі духі, пыкархыў, пыкархыў i пашоў на тэй сьвет. Палезь, палезь, рызбырынятый, пячонкі атаб'юць, тады нырызбырыняіш. Злавілі,. пыдзіржалі ў руках, глузды адбілі, так i ня выкычыўся. Чаму ні наўчыўся, a духі ацсадзіць умеіць, на ета i ўчыць ні нада. Пайдзі ўлезь i ты яшчэ, ні ацсадзілі пячонкі, дык ацсодзюць тэя баньдзіты. Некылі дыбяруцца ды цябеў ацсодзюць глузды, тады ўшмісься i ўспакоісься. Незак.г адзінк. Адбіваць (адсаджываць) духі (пячонкі, глузды). Любіў ба ты адбіваць духі каму-небудзь, толька пыбірягі свае. Лавілі каго-зря i адбівалі пячонкі нізашто ніпрашто, Нашто яму адбіваць глузды, ён i так чуць ліпіцы Былі зьвярі, ацсаджывыць духі умелі. Ты будзіш пячонкі ацсаджывыць, a ны цябе, думыў, маліцца стануць? A што, ацсаджывыў глузды, пакуля ні ўхайдошылі. Множн. Паадбіваць (паадбіць, паадсадзіць, паадсаджываць) духі (пячонкі, глузды). Нейдзі зы Сажом пыдбівалі духі, зычапіліся зь нейкімі атлётымі. Кылі ні пыдбівалі пячонкіў дык пыдбіваюць, пыглядзіцё, што пыдбіваюць. Зы такея выдзілкі вам ужо даўно нада було пыдбіваць глузды. Айдзе-небудзь пытаб'юць духі, дывалочыціся у ноч у поўныч. Пячонкі пыадбілі, во й дыскыкаліся, усё ўхадору ні було. Пытаб'ець ён табе глузды, тады будзіш знаць, як з дураком зьвязывыцца. Пыацсодзюць духі — добря й: чынюць, ня будзіця такея храбрыя. На што-небудзь другой ніспасобны, a пыцсадзіць пячонкі могуць. Пыцсадзілі нейдзі духі, нырваліся ны сваіх. Ім ужо даўно зьбіраліся пыцсаджывыць духі, толька ўремя пыдбіралі. Гыварілц што пыцсаджывылі пячонкі ў Дуброві, нейкія аттулъ,, с-пыт Хіславіч, жулікі. Ім даўно нада було пыцсаджывыць глузды, злудзюганым такім. Адбою няма, цяп., np., буд. Ніяк не адвязацца, не адмахнуцца. Во нугудуваў Арьхіп дачок: ац сватоў адбок німа. Нехта тріпануў, што прыдаю іструб, a людзям жа нада i верюць, дык німа адбою, усё ідуць i спрашыюць. Хата як лялька i ны харошым дужа месьці, ат купцоў 2S
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

атабюць, дыбярўцца, зывізаліся, пытабець, пытабюць, тріпанўў, істрўб
8 👁
 ◀  / 289  ▶