сьвету ныдаела. Во мы пыаткінім ногі, а вы пыстыніцёся гыспыдаріць. Скора пыткідаім ногі, кынчаіцца наш век. Дзяржыціся, што вы пыаткідывыіця ногі, i пысваріцца некыму будзіць. За душою (чыёю). 1. Па каго-н. (з'явіцца). Мы зразу пынялі, што яны прішлі за Сонькіныю душою. Я ўжо чуствыю, што ты зы маёю душою явіўся. 2. У наяўнасці пры сабе. У мяне тэя кукурузы зу душою ні разу ні було. Ікая табе гарелка, у нас яе зу душою німа. Заехаць (з'ездзіць) у зубы (па зубах), груб. Ударыць па твары. Пацсунуўся — i заехылі ў зубы, кроўю падмыўся. Заедзіць пу зубах — i зьнясеш, што ты з дураком зьдзелыіш. Доўга Сахрону зьезьдзіць у зубы каму хочыш? Дужа быў храбір, пакуліцька пу зубах ня зьезьдзілі, посьлі пыцішэў. Заехаць па карку (загрыўку, у каршэнь), груб. Ударыць na шыі. Угыварівыць дужа ні стануць, заедуць пы карку i ўсё. Уняўся, як пы загріўку заехылі, айдзе што й дзелыся. Нехта заехыў у каршэнь, дык ён пабег, болыны ні ждаў. Зажымаць (заціскаць) у кулак (кулаку). Поўнасцю падпарадкоўваць. Мы відзім, што цябе сталі зыжымаць у кулак, пад іхнію дудку йграіш. Зыжымаюць Стася ў кулаку, дый крепка зыжымаюць. Тут ужо кажныму ясна, што Шуріка вы зыціскаіця ў кулак. Зыціскаюць яго ў кулаку, піснуць ні даюць. Зак. Зажаць (заціснуць) у кулак (кулаку). Лявон зыжаў Саўчынку у кулак i цяперь ні выпускаіць. Зыжалі ў кулаку, што дайжа ня пікніць. Есьлі чым-небудзь пупадзесься Кузьме, зацісьніць у кулак, ня выпусьціць. Hi храбріся, ні храбріся, яны любога заціснуць у кулаку. Узмацн. Пазажымаць (пазажаць, пазаціскаць, пазаціснуць) у кулак (кулаку). Пызыжымаюць вас у кулак, як мышы, будзіця пішчэць. Перш атпусьцілі вожкі, а тады як пызыжымалі ў кулаку, што й аглянуцца ні пасьпелі. Нада було у кулак пызыжаць, ато возіцца, угыварііць. Іх даўно там пызыжалі ў кулаку. Так умеюць пыдыйціць мякка, з ласкыю, а тады як пызыціскаюць у кулак — толька дзяржысь. Што вы цірьпіцё, есьлі вас так пызыціскалі ў кулаку. У кулак пызаціснулі, ну ім так i нада. Пызаціснуць у кулаку, дык ні надзейціся i вырвыцца