І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

дарогі нісколька ня відна, пірітрясьліся нашы духі. Схадзі, духі пірітрясуцца, тады ты пурузумнеіш. Гываріця вы ці ні гыварщя, a духі пірікылаціліся. Законн. Дух аддрыжэў (адтросся, адкалаціўся), tip., буд.; адз., мн. Аддрыжэў мой дух,— ну што ты, ў такей піряплёт пупасца. Як аткалоцідца дух, то ні захочыш болыны нічога. Во було нам учора дык було, во аттрясыгіся духі, чуць мы жывэя пыстываліся. Раз-другей так духі аткалоцюцца, то аткажысься i ац старожы такея. Працягл.-фінальы. Дух надрыжэўся (натросся, накалаціўся), np., буд.; адз., мн. Піряплёт ладный быў, дух у іх ныдрыжэўся. Мы тады сядзелі пуд узвалым, духі ў нас ныдрыжэліся, думылі, гляніць неміц i грынату сюда. Духі як нытрясуцца, тады пызнаіш, што i як. Рысказывыў, столька духі ныкылаціліся, што ў сябе чуць прішлі. Дух захватываць (перахватываць), адз., мн. Рабіцца цяжка дыхаць (ад хвалявання, фізічнага ўздзеяння). С такея тары ляцець дух зыхватывыіць. Ой-ёй-ёй, ікая крепкыя твыя тарелка, ажно дух піріхватыіць. Духі зыхватыіць ветрым, саўсім нільзя іціць. Зак. Дух захваціць (перахваціць), а д з мн. У нас дух зыхваціла, калі мы ўвідзілі, як іна жывець. Нічога ні знаўшы, як сунулыся, дык i дух піріхваціла. Ныдзівай тулуп, a наверьх ірьмяк, іначы ў мінуту духі піріхваціць еткій мароз. Множн. Духі пазахватываць (пазахваціць, паперахваціць). Іўряпчэй ныдзівайся, у мамент духі пызыхватыіць. Як увідзілі мы, што там пыказыюць, нам аж духі пызыхваціла. Ці ім духі пыпіріхваціла, што слова ні прыгаворюць. Дух класць (лажыць, пакладаць), рэдкаўж. Самааддана заступацца. Чым жа ты атплачыіш чылавеку, ён жл зы цябе дух клаў. Ня стоюць яны таго, каб за іх дух лажыць. I так буваіць, што ранты дух пыклыдалі адны зу друпх, а цяперя глідзяць, каб на сьлед ні нуступщь. Гл. Д у ш у к л а с ц ь. Дух млеіць, цяп., пр., буд.; адз., мн. Пра фізічнае аслабленне (ад вялікага напалу пачуццяў, напружання i г. д.). Зы тряпкымі дух млеіць, усё б зьбірала, складывыла. Дух млеў пашыць бархытныю куртычку, пашылі — ня буду ныдзіваць. Ат відра вады духі млеюць, ні магу ціряз вуліцу пірянесьць. Непаўн. Дух памлеў, np буд.; адз., мн. Памлеў дух па Ганьні? Ніхай, духі троху памлеюць, дый уніміцца. Працягл.-фінальн. Дух намлеў