Дзела прошлае. Даўніна, мінулая падзея. Цялёнык тэй дзела прошлыя, ну я ж усё-тыкі пымяну. Дзела прошлый, што йна там гыварі'ла. Дзела прошлыя, алі ж нашто табе чыпацца. Дзела свята. Пра абавязковасць, безумоўнасць выканання. Есьлі я скызаў — дзела сьвята, я нікога ні пыдвадзіў. Дзела стала, np., буд. Пра зсітрымку ў справах. Зачым дзела стала? Аріна пышла, i дзела стала. А чаго бізь мяне дзела станіць? Дзела старана (чыё). Пра неўмяшальнасць у падзеі, недатычнасць да іх. Маё дзела стырына, ніхай зыпялешчудца, ніхай ні зыпялешчуцца. Есьлі наша дзела стырына, тады самі i сейця, i ўбірайця, а мы i ў тэй бок ні глянім. Дзела табак (труба). Пра безвыходнасць становішча Посьлі такіх рызгаворыў яго дзела тыбак. Дывай уцікаць, дзела труба. Цяперь тваё дзела труба, нічога ты ні дыкажыш. Тачылін зразу пыняў, што ў іх дзела труба. Дзела ўрозь. Пра канец сяброўства. Дружылі, дружылі, i ні ш чога ні зь якыга дзела ўрозь. Учора дыгыварівыліся іцідь касіць у кусты, а сяньня дзела ўрозь. Дзела ў шляпе. Пра парадак у справе або яе паспяховае завяршэнне. А чаго нам вулнувацца, у нас дзела ў шляпі. Раз, два — i дзела ў шляпі. Дзела хазяйскае. Пра неабходнасць прыняць рашэнне па ўласных меркаваннях. Хочыш едзь, хочыш не, дзела хызяйскыя, толька я адзін быяріць ня буду. Ня хочыш дзіржаць хвост, прыдывай, дзела хызяйскыя, ніхай дзеді чэгнуць біс каплі мылыка. Дзелаць бальшэя (бальшыя) вочы. Здзіўляцца (звыч. притворна). Ты ж сама гываріла, людзі ж чулі, а цяперь дзелыіш бальшэя вочы. Ня дзелый бальшыя вочы, мы цябе знаім. Зак. Здзелаць бальшэя (бальшыя) вочы. НІто ён зьдзелыў бальшэя вочы, тут удзіўляцца нечыга. Множн. Падзелаць бальшэя (бальшыя) вочы. Я гыварю, як відзіў, а яны падзелылі бальшыя вочы. Дзелаць від. Прытварацца, што робіш ці думает так, як трэба або як жадаюць. Вун стащь зывярнуўшыся, дзелыіць від, што ня відзіць нас. Зак. Здзелаць від. А ты б
Дадатковыя словы
зывярнўўшыся, пымянў
0 👁