кова. Сядзеў, за вум ні ўзяўся, узноў сьпеўся з бысячугымі, дагубіць душу. Губіць сваю душу. 1. Падацъ маральна. Сам сызнацільна губіць сваю душу, у пятлю галаву суніць. 2. Ісці на гібель. Hi хацеў ён губіць сваю душу, так пулучылыся, a чылавек быў — дай бог кажныму такога. Зак. Загубіць сваю душу. 1. Зугубіў ён сваю душу ціріз гарелку, i ні ціряш што большы. 2. Ён зугубіў сваю душу i ляжыць, а ёй кукуй ш чытырьмя дрыбязою. Узмацн. Пагубіць сваю душу. 1. Ня будзіш ты жыць, як людзі, пагубіш сваю душу, асудзюць, сашлюць, i прыпадзеш там. 2. Пугубіў сваю душу — ета гледзічы айдзе, сколька на хроньці лягло, a тэй злодзій у клець лез. Законч. Дагубіць сваю душу. Пасці маральна канчаткова. Яе i так зы чылавека ні вядудь, a зь естымі гаўрікымі дагубіць сваю душу. Губы банцікам, іран. H адзьмуўшыся. Што, узноў сядзіш губы баньцікым? Раз губы баньцікым, то ня трогыш Губы (грыбы) распускаць, асудж. Пачынаць плакаць. Hi руспускай губы, дужа цябе пакріўдзілі. Із-зы ўсякія мелычы грібы руспускаіць. Зак. Губы (грыбы) распусціць. Як распусьціць губы, будзіць трі часы рыгыдь. Hy хто ж цябе ні знаіць: кылі грібы распусьціш, то ні ўгаворіш. Множн. Губы (грыбы) параспускаць (параспусьціць). Пуруспускалі губы, ажно глянуць брыдка. Яшчз раз губы пуруспусьціця, — будуць тут вамі дужа любувацца. Прішла, гляджу — рявудь. «Чаго вы грібы пуруспускалі?» — Муўчаць. Тут пасьвідь нада, ато грібы пуруспусьцілі: скот у шкодзі. Працягл.-фінальн. Губы (грыбы) нараспускаць (дараспускаць). Я табе січас нуруспускаю губы, дужа буду тваімі хвокусымі любувацца. Дуруспускаіць губы, што січас яшчэ лалучыць. Дуруспускаў свае грібы, ды, відна, мала. Губы (грыбы) складаць (складываць), іран. Пачынаць плакаць. Чаго ён станіць губы склыдаць, ён жа балынэй хлопіц. Ня трогый, ато січас узноў пычанець губы складывыць. Грібы склыдаіць, січас рызрявецца, як учора. Раз сам вінуват, то й грібы ні складывый. Зак. Губы (грыбы) скласць. Я ж табе нічога ні скызаў i ня зьдзелыў, чаго ж ты губы склаў. Ну, раз грібы склала, толку ніякыга ні даб'есься. Множн. Губы (грыбы) па* складаць (паскладываць, паскласць). Нехта ні так штото прыгываріў, дык губы пысклыдалі. Як губы пыскла
Дадатковыя словы
асўдзюць, бысячў, галавў, гляджў, гўбы, дабесься, дагўбіць, душў, кукўй, пагўбіш, распўсьціць, распўсьціш, рявўдь, сўніць
0 👁