ЗАЦЮПЫВАЦЬ (зацюпывыць), вы-ю, -вы-іш; незак. Заплюхваць, абношваць. Ты ж прайдзі, каб ні зацюпывыць штанін. ЗАЦЯВАННЕ (зыціваньня) н. Прымушванне, прымус. Дужа ён тваё зыціваньня хочыць пынімиць. ЗАЦЯВАЦЬ (зыціваць), -а-ю, -а-іш; незак. 1. Прыдумваць, намервацца. 2. Прымушаць. Штб ён сам сабё думьііць: ні зыцівай ягб ні к чаму i слова ні гыварі. ЗАЧЫСЦЬ (зачысьць) ж. Адчуванне лёгкасці, прыемнасць. Хырашб посьлі плуга у баню nyпасьць: пирісься — аж зачысьць. ЗАШЫВАЦЦА (зышывацца), -а-іцца; незак. 1. Зашывацца. 2. перан. Пакрывацца тлушчам (пра страву). Am восіньскый быраніны капуста аж зышываіцца. ЗАШЫТЫЙ дзеепрым. 1. Зашыты. 2. перан. Пакрыты тлушчам (пра страву). Быракі сяньня пряма зашыты салым. ЗАШЫЦЦА, -ы-іцца; зак. I. Зашыцца. 2. перан. Пакрыцца тлушчам (пра страву). Крупёня зашылыся салым. ЗАШЧУЧЫВАЦЬ (зашчучывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. Лавіць; заставаць, заспяваць. Tpi разы хадзіў i ні разу ні зашчучывыў у дварё. ЗАШЧУЧЫЦЬ, -ч -y, -ч-ыш; зак. Злавіць; застаць* заспець. Зашчучыў у саду. Хуць раз зашч'у чыла цябё на мёсьці. ЗАЮШЫЦЦА, -ш-уся, -ш-ысься; зак. Закруціцца, забегацца. Заюшылыся зы раньня, ажнб