Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ЗАДАЧА (зыдача) ж. 1. Задача. 2. Удача. Табе зыдача — еткую нявёстку сын прівёз: i красівыя, i грамытныя. за дАш на (зыдашна)прь/сл. Удачна. Зыдашна зьёзьдзілі ў дрдвы. ЗАДАШНЫЙ (зыдашный) прым. Удачны. Ня дужа зыдашныя былі ягыды: пуўкарзінычкі прінісла. ЗАДОЎКА ж. Моцная вяроўка для ўвязвання вазоў з сенам. Біз задоўкі ў луг ні выпрыўляйся i ні ныріджайся. ЗАКАЗАЦЦА (зыкызацца), -ж-ыцца; зак. Зал.-бессуб'ект. ад заказаць. Едзь у * хворыст, на сходку зыкажыцца пад вёчыр. ЗАКАЗАЦЬ (зыкызаць), -ж-ў, -жуыш; зак, 1. Даць даручэнне, зрабіць заказ. Зыкызаць боты. 2. Апавясцідь. На ўстрёчу зь дзіпутатым зыкызилі яшчд з раньня. ЗАКАЗЫВАЦЬ (зыказывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. 1. Даваць даручэнне, рабіць заказ. 2. Апавяшчаць. Нёйкій хлапчына бёгыў, зыказывыў зьбірацца у Ганны. ЗАКАРУЗЛЫЙ (зыкарюзлый) прым. І.Брудны; пакрыты, абсохлы брудам, граззю. 2. neран. Адсталы; старасвецкі. Яго яшчэ мндгія помнюць: зыкарюзлый быўу усё мікілиіўкі хуваў. 3. перан. Сквапны. У такдга зыкарюзлыга чылавёка зімбю сьнёгу ня выпрысіш. ЗАКАРУЗНУЦЬ (зыкарюзнуць), -н-у, -н-іш; зак. 1. Пакрыцда, абсохнуць брудам, засохнуць (пра гразь). Грязь зыкарюзла ны пінжакё i ні ацьціраіцца. 2. перан. Зрабіцда адсталым. Пычытии газёту, а то зыкарюзьніш саўсім
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бессубект, дўжа, ж^ыш, закарўзлый, закарўзнуць, кызйлі, мікілйіўкі, прьісл, чытйй
7 👁
 ◀  / 228  ▶