ЗАБЯЛИЦЬ (зыбіляць), -я-ю, -я-іід; неЗак. Дабаўляць у страву малака. Сцсіджывый клёцкі ды зыбіАяй, яны ўжо зваршся. ЗАВАДЗВУШ (зывад§вуш) м. Завадатар; інідыятар. Біз зывадэвуша вы б ні палёзьлІ у чужэя гуркі. У любой рабоці зывадэвуш. ЗАВАЛ (зывал) м. 1. Завала. Узяў дзьвёрі ны зывил. 2. спец. Вал загрэбенага сена. Ссунулі сёна ў зывалы i пычалі пірібіраць. ЗАВАЛЬНЯ (завыльня) ж. Прызба. Пріклаў завыльню бульобунікым. ЗАВАРАЧЫВАЦЦА (зывырачывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. 1. Заварочвацца, адварочвацца; падварочвацца. Hi зывырачывыйся / ўжо, ні зывырачывыйся, — усё віджу. 2. спец. Прымадоўвацца (пра аглоблі). ЗАВАРАЧЫВАЦЬ (зывырачывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. 1. Заварочваць, адварочваць; падварочваць. 2. спец. Прымадоўвадь аглоблі. Раншы зьдзёлый ны аглыблях зарубкі, a тады зывырачывый. ЗАВЕРТ (завірт) м. спец. Кавалак моднай вяроўкі, якім аглобля прымадоўваедда да саней. Біз зивіртыў ні паёдзіш. ЗАВЕСЦА, зывядзёдца; зак. Завесдіся. Hiхай кардва пыстащь у пунІ, пазьнёй зывядзёцца ў пастух. Машына скора зывілася. Зывялося пару куріц. t ЗАВІДЛІВЫЙ прым. Зайздросны. Завідлівыму ўсё мала. *ЗАВІДЫВАННЕ (завідывыньня) н. Зайздрасдь. Hi хаці такога завідывыньня