Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ЗАБЯЛИЦЬ (зыбіляць), -я-ю, -я-іід; неЗак. Дабаўляць у страву малака. Сцсіджывый клёцкі ды зыбіАяй, яны ўжо зваршся. ЗАВАДЗВУШ (зывад§вуш) м. Завадатар; інідыятар. Біз зывадэвуша вы б ні палёзьлІ у чужэя гуркі. У любой рабоці зывадэвуш. ЗАВАЛ (зывал) м. 1. Завала. Узяў дзьвёрі ны зывил. 2. спец. Вал загрэбенага сена. Ссунулі сёна ў зывалы i пычалі пірібіраць. ЗАВАЛЬНЯ (завыльня) ж. Прызба. Пріклаў завыльню бульобунікым. ЗАВАРАЧЫВАЦЦА (зывырачывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. 1. Заварочвацца, адварочвацца; падварочвацца. Hi зывырачывыйся / ўжо, ні зывырачывыйся, — усё віджу. 2. спец. Прымадоўвацца (пра аглоблі). ЗАВАРАЧЫВАЦЬ (зывырачывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. 1. Заварочваць, адварочваць; падварочваць. 2. спец. Прымадоўвадь аглоблі. Раншы зьдзёлый ны аглыблях зарубкі, a тады зывырачывый. ЗАВЕРТ (завірт) м. спец. Кавалак моднай вяроўкі, якім аглобля прымадоўваедда да саней. Біз зивіртыў ні паёдзіш. ЗАВЕСЦА, зывядзёдца; зак. Завесдіся. Hiхай кардва пыстащь у пунІ, пазьнёй зывядзёцца ў пастух. Машына скора зывілася. Зывялося пару куріц. t ЗАВІДЛІВЫЙ прым. Зайздросны. Завідлівыму ўсё мала. *ЗАВІДЫВАННЕ (завідывыньня) н. Зайздрасдь. Hi хаці такога завідывыньня
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бульббўнікым, забялйць, зарўбкі, зйвіртыў, зывйл, зывялб, кўріц, пастўх, пўні, раббці, ссў, такбга
6 👁
 ◀  / 228  ▶