ЖУБРАВАцЬ (жубруваць), -ў-ю, -ў-іш; незак. 1. Доўга старанна працаваць, рабіць што-н. Жубруіць судкымі нат кяігыю. 2. неадабр. Выпрошваць. Чымся хадзіць пы хатых жубруваць, пышла б вун ныкідиць пясок. ЖБІЛАМАТНЫЙ (жылымытный) прым. Бружмелевы. Выріжу сабё жылымытный кіёк. ЖБІЛАМАЦЬ (жылымыць) ж. Бружмель. Пысадзіў куст жылымыці. ЖВІЛЛЕ (жыльля) h. Жылы. Нырваў жыльля, пакуль вывірнуў пень. ЖЫЦЕЙНАСЦЬ (жыцёйнысьць) ж. Практычнасдь. Жыцёйнысьці ў цябё мала,—во што я табё скажу. ЖЫЦЁЙНЫЙ прым. Практычны. Зы жыцёйным чылавёкым ні прыпадзёш. ЖЭРДЗЬ ж. Жэрдка; рубель. Абгырадзіў жырдзямі усидзьбу. Самыя луччыя жЬрдзі — яловыя. 3 * ЗАБАЎЛЯЦЦА (зыбыўляцца), -я-юея, -я-ісься; незак. 1. Забаўляцца. 2. перан. Затрымлівацца. Каб ні зыбыўляўся, i пасьпёлі б самый раз, — а так мыгазін закрылі. Бягі, ды ні зыбыўляйся. ЗАБЁЛ м. Гл. забялянне. Айдзё пыставіла забёл — вума ні прілажу. ЗАБЁЛІВАННЕ (забёлівыньня) н. Гл. забялянне. Во ёта забёлівыньня — пасьці аднб мылакб