ЖУБРАВАцЬ (жубруваць), -ў-ю, -ў-іш; незак. 1. Доўга старанна працаваць, рабіць што-н. Жубруіць судкымі нат кяігыю. 2. неадабр. Выпрошваць. Чымся хадзіць пы хатых жубруваць, пышла б вун ныкідиць пясок. ЖБІЛАМАТНЫ Й (жылымытный) прым. Бружмелевы. Выріжу сабё жылымытный кіёк. ЖБІЛАМАЦЬ (жылымыць) ж. Бружмель. Пысадзіў куст жылымыці. ЖВІЛЛЕ (жыльля) h. Жылы. Нырваў жыльля, пакуль вывірнуў пень. ЖЫЦЕЙНАСЦЬ (жыцёйнысьць) ж. Практычнасдь. Жыцёйнысьці ў цябё мала,—во што я табё скажу. ЖЫЦЁЙНЫЙ прым. Практычны. Зы жыцёйным чылавёкым ні прыпадзёш. ЖЭРДЗЬ ж. Жэрдка; рубель. Абгырадзіў жырдзямі усидзьбу. Самыя луччыя жЬрдзі — яловыя. 3 * ЗАБАЎЛЯЦЦА (зыбыўляцца), -я-юея, -я-ісься; незак. 1. Забаўляцца. 2. перан. Затрымлівацца. Каб ні зыбыўляўся, i пасьпёлі б самый раз, — а так мыгазін закрылі. Бягі, ды ні зыбыўляйся. ЗАБЁЛ м. Гл. забялянне. Айдзё пыставіла забёл — вума ні прілажу. ЗАБЁЛІВАННЕ (забёлівыньня) н. Гл. забялянне. Во ёта забёлівыньня — пасьці аднб мылакб
Дадатковыя словы
жубрўіць, лўччыя, ныкідйць, пакўль, прілажў, пясбк, сўдкымі, усйдзьбу
6 👁