ГЛБІБІЦЬ, -бл-ю, -б-іш; незак. Паглыбляць. Сажылкі глыбілі лётым. ГЛБІБЛЕННЕ (глыбліньня) н. Паглыбленне. Пдсьлі глыбліньня калддзіж ныправіўся. ГЛБІЖА ж. Вялікая камлыга. Такім глыжым бырына нічога ня зьдзёлыіць, іх надо, палкыю біць. ГНАЯВБІЙ (гныявый) i ГНАЯВЗИ (гныявэй) прым. Прызначаны для працы з гноем. Гныявэя вілкі (вілы). Гныявыя боты. ГНЁСЦА, гнядёцца; незак. 1. Тужыцца; з цяжкасцю пралазіць. Гнёўся пыд вардты, чуць пралёз. 2. перан. іран. Прыбядняцца, скнарнічаць. Hi гняцься ўжо, ні гняціся, ёсьць чым людзёй устрёціць. ГНЕСЦЬ (гнесьць), гняту, гняцёш; незак. Гнясді; лупдаваць, хвастадь. Скдлька ягд ні гнятуць—ні каіцца. ГНЕТАНУЦЦА (гнітанудда), -н-ўся, -н-ёсься; зак. Ударыцда. Зь яблыны як гнітануўсяу дык чуць устаў. ГНЕТАНУЦЬ (гнітанудь), -н-ў, -н-ёш; зак. Ударыць. Гнітануў у плёчы. ГНЁТ м. Дяжкі кавалак дрэва, якім прыкладваецца пянька ў час мачэння. Гнітамі луччы пріклидывыць пяньку, чым зямлею. ГНУС м. Скнара, жмінда, сквапны. Гнусу луччы разьощца, чым што-нёбудзь аддаць. ГНУСЛІВА (гнусьліва) прысл. неадабр. Крыўдліва. Чагд ты глядзіш так гнусьліва? ГНУСЛІВЫЙ (гнусьлівый) прым. неадабр. Крыўдлівьі. Раншы іна ні была такою гнусьлівыю
Дадатковыя словы
гнаявзй, гнетанўцца, гнетанўць, гнятў, гнітанўдда, гнітанўдь, гнітанўў, гнітанўўсяу, гнўсу, лўччы, нічбга, пріклйдывыць, пянькў, разьбщца, тўць—ні
7 👁