Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ВБІЧХАЦЦА (вычхыцда), -ы-юся, -ьысься; зак. Прагаладацца. Вычхыісься, бёгыючы цэлый дзень. ВЫШАРСЦІЦЬ (вышырсьціць), -ц-ідь; зак. Знішчыць, вынішчыць. Помню, ну хутурах мыль, нёйкыя хвароба уеалілыся i ўсіх курёй вышырсьціла. ВЯЗЁНКА ж. Рукавіца. Зьвізила на зіму кажныму дзіцёнку пы вязёнкых. ВЯЗЗЕ (вязьзя) н. 1. Матэрыял для вязкоў; вязкі. Прівез воз еязьзя. 2. перан. груб. Ногі. Выцігнуў вязъзя на ўсю печ i лежч нёйдзі. ВЯЗОК м. Спецыяльная дубовая звязка ў санях. Насёк дубнячку ны вязкі, санёй чэцьвіра можна будзіць абагнуць. ВЯКАННЕ (вякыньня) н. Крык, выкрыкі. Чуў нёйкыя вякыньня, a ні рызыбраў, штб ŭma такбя. ВЯКАЦЦА (вякыцца), -ы-іцца; незак. Зал.бессуб'ект. ад вякаць. Hy, чагб табё тамыцька еякылыся! ВЯКАЦЬ (вякыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Крычадь; падавадь голас. Hi вякый, січас пріду i аччыню. ВЯКНУЦЦА, -н-ідца; зак. Зал.-бессуб'ект. ад вякнуць. Нёкыму вякнулыся зу гумном. ВЯКНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. Крыкнуць; пададь голас. Нёхта нёйдзі еякнуў, a хтб ŭ aŭдзё—ні рызыбрала. ВЯШЧУЦЬ, -ў-ю, -ў-іш; незак. Прадказвадь, прадчувадь. I чагб бета кукушка кажын дзень ны бярёзкі прілітаіць, ці ці вяшчуіць іна штонёбудзь. ao
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абагнўць, бессубект, бўдзіць, вяшчўць, вяшчўіць, гумнбм, дубнячкў, зьвізйла, мбжна, прідў, хварбба
6 👁
 ◀  / 228  ▶