к табё ня стыдна: такёй бамбіза, a вымындзыріў у дзіцёнка цацку. ВБІМАНЧЫЦЬ (вымынчыдь), -ч-у, -ч-ыш; зак. асудж. Гл. выман дзырыць. Ныстила-ныстала цыганка i вымытыла куртынку. ВБІМАЧ (вымыч) м. Вымаклае месца ў пасевах. Вымычы успыхилі i пасёілі ячмёнь на корм. ВЫМУДРАННЕ (вымудряньня) н. Выдумка, капрыз. Калі вазьму абрдць — вымудряньня сь цябё мігым выскычыць. Сеў есьць — дык біз вымудряньня. ВЬШУДРАЦЦА (вымудряцца), -я-юся, -я-ісься; незак. Гл. вымудраць. Дквыхыртыісься, дык ня будзіш вымудряцца. ВЫМУДРАЦЬ (вымудряць), -я-ю, -я-іш; незак. Выдумляць, капрызіць, вымудроўваць. Сам ні зниіш, чаго хочыш, a вымудряіш. ВБІМУДРЫЦЬ (вымудріць), -р-ю, -р-іш; зак. Выдумаць, прыдумаць, вымудраваць. Пакуль ты вымудріш што-нёбудзь — так ускоцім бірьвянб. ВЫПАЛІЦЬ (вылыліць), -л-ю, -л-іш; зак. 1. Выпаліць. 2. перан. Удацца, атрымацца, выйсді. Бярісь-ка ты за ёта дзёла, можа, ў цябё выпыліць. Хацёў найціць якую пунчыну — ня вьтыліла. ВБІХАРТАВАЦЦА (выхыртывыдца), -(вы) юся, -(вы) ісься; зак. Прагалададда. Ulmo ж ты хочыш, такёй дзень: чаму ня выхыртыісься. ВБІЧАЎРЫЦЬ (вычыўрідь), -і-ю, -і-іш; зак. I. Высахнуць, перасохнудь. Дужа б горька нида дождж: зімля саўсім вычыўріла. Плацьця зы час вычыўріла на вётрі. 2. перан. Счахнудь, змарнедь, схуднець
Дадатковыя словы
бўдзіш, вазьмў, дўжа, знйіш, кўртынку, мбжа, нйда, ныстйла-ныстала, пакўль, пўнчыну, ускбцім, успыхйлі, чамў, якўю
6 👁