Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
даць, валіцца. 3. жарт. Валідь каго-н. барукаючыся. 4. жарт. Класціся спаць. Ці ні пыра, дзёці, ўласьцёль брякыць? БРАКНУЦЦА (брякнуцца), -н-уся, -н-ісься; зак. 1. Упасць, паваліцца. Брякну ліся ў салому i ліжиць. 2. перан. жарт. Легчы спаць. Пашлі, брякнімся ды раньня ў сяніцы. БРАКНУЦЬ (брякнуць), -н-у, -н-іш; зак. 1. Бракнуць (y вадзе, ад вады). 2. Бразнуць. Чьім ты брякнуў? 3. Паваліць каго-нм перамагчы барукаючыся. 4. перан. Сказаць не падумаўшы, ляпнудь. Брякнуў, што самому стыдна стала. 5. Гл. бракнуцца 2. БРУЗЛА (брюзла) м. i ж. 1. груб. Той, хто многа спіць. 2. неадабр. Распаўнелы чалавек. Устреціў ягд нідаўна—саўсім брюзлыю стаў. БРУЗНУЦЦА (брюзнуцца), -н-іцца; незак. груб. Зал.-бессуб'ект. ад брузнуць 1. Сколько б табё яшчэ брюзлысь? БРУЗНУЦЬ (брюзнуць), -н-у, -н-іш; незак. 1. груб. Шмат спаць. Калі ўжо табё ныдаёсць брюзнуць? 2. неадабр. Таўсцець, паўнець. Брюзьніць бязь дзёла, у хаці сёдзічы. БРУКВА ж. Бручка. Лётысь бруква была сыладзёйшыя, a сёліта нёшта ні так. Памянш. бруквычка. БРУКВІНА ж. Бручка (ca знач. адзінкавасці). Вырвыў бруквіну дый атысьціў. БРУС м. 1, Брус, падстольнік. У нас брусы усігда дзёлыюць сы шпырамі: пы вярьху класьць нікрасіва. 2. перан. груб. Лежабок. Ляжыць брус, ні за штб ня хочыць узяцца
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бессубект, брўзла, брўзнуцца, брўзнуць, брўква, брўквычка, брўквіна, брўквіну, вярьхў, ліжйць, салбму
10 👁
 ◀  / 228  ▶