Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

кых,— як жи зы граблі ўзяцца. 3. Памянш. ад баня 1. Якую ня ськідыў баньку — дык усё свыя, ні ny чужых хадзіць. БАНЯ ж. 1. Лазня. 2. перан. Лупцоўка. Глядзі, хлопіц, каб табё січас баня ні была. БАУЛEHНЕ (баўліньня) н. Затрымка, Hy што б хуць раз пріціць біз баўліньня! БАХНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. 1. Бахнуць. 2. Упасці, паваліцца; зваліцца. Бярно пасьці што ўсьцягнулі, a янд як бахніць нызад! 3. перан. Пабегчы (пра жывёлу). Вёў-вёў, a іна вырвылыся дый бахнула ціріз пасёвы, — ну, ёта ж ні халёрныя скацініна,— a? БАЦВШНІК (бацьві'ньнік) м. Бацвінне. Aŭ, маё пырысяты дык бацьвіньніку ні ў рот; кініш — стопчуць/ згымзяць у гной. Памянш. б а ц ь в і н ь н і чы к. БЕЗГАЛОУЕ (бізгалоўя) 1. н. Бяда, гора, няшчасце. Аткуліцька ёта бізгалбуя ны мянё звалілыся? 2. м. i ж. Бесталковы, узбаламучаны чалавек. Hy ŭ пупалыся бізгалбуя ны яё гылаву. БЕРКУЛЁЗ (біркулёз) м. Сухоты, туберкулёз. Біркулёзым балёў, а глянь-ка ты, вылічыўся. Б1ЛА н. У самаробнай церніцы трохкантовая гладкавыструганая рухомая палка, пры дапамозе якой мнуць, трушчаць сцяблы пянькі, маніц. Я ўжо ня помню, калі за быа брилыся. Памянш. б i л ьц a. БІНДЗЮГАЙЛА (біньдзюгайла) м. i ж. Гультай, лодыр; вісус. Біньдзюгайлу ні разу німа дзёла. БІНДЗЮГАЦЦА (біньдзюгацца), -а-юся, -а-ісься; незак. Цягацца; лодырнічаць, ха