Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
батун, пустаслоў; балбатуха. Ня слухый ётыга былабона. БАЛАБОНІННЕ (былабоніньня) н. іран. I. Звон (гук, працэс). Сьціхнуў ба з былабдніньнім, —- не ж, былабоніць. 2. перан. Балу батня, плявузганне. Піряслухыць ягб былабдніньня — нада судкі зь нядзёлю. БАЛАБОНІЦЦА (былабоніцца), -н-іцца; незак. іран. Зал.-бессуб'ект. ад балабоніць. Ім былабонілыся цэлыя раньня. БАЛАБОНІЦЬ (былабоніць), -н-ю, -н-іш; незак. іран. 1. Званіць. 2. перан. Балбатаць, плявузгаць. Пакуль былабонілі, i печ вытыпілыся. БАЛАБОНЧЫК (былабончык) м. Званок (рэч i кветка). Нырвала пук былабончыкыў. БАЛАЧБІНА (былачына) ж. Гл. аблачына. Кижыцца, ці пашбу ба дождж зь ёткый былачыны? БАЛЬКА ж. Бэлька. Пыцьцяшы бальку, дык ня будзіць круцщца ны сьцянё. БАЛЬШЭй прым. Вялікі. Ныклалі бальшэй стог сёна. БАЛЫІІЗННЫЙ прым. Вялізны, велізарны. Огб, якёя бальшэнныя сані зьдзёлыў. БАНІШЧА 1. н. Месца, дзе стаяла баня. Ускыпию пыд гряды ны банішчы. 2. 'ж. Павеліч. ад баня. Банішчу пыставіў — ну пуўдзярёўні. Будзіць табё бинішча, сам будзіш дзівіцца. БАНЬКА ж. І.Колца. Банька зыкацілыся нёкуды, ніяк ні знайду. Зычаш вярёўку зы баньку: люльку павёсім. Уся шлія ны банькых, аж блішчиць, толька мыладых везьць. 2. пе.раНл іран. Кадьцо. Усё пальцы ў бинь
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

балаббніць, бессубект, бйнь, бйнішча, блішчйць, былаббна, былаббнчыкыў, былаббнілі, былаббніньня, былаббніць, бўдзіць, бўдзіш, знайдў, кйжыцца, пакўль, пашбў, піряслўхыць, слўхый, сўдкі, тблька, ускыпйю
6 👁
 ◀  / 228  ▶