ШТУКА м. i ж. 1. Штука. 2. перан. іран. Дураслівец, свавольнік; разбалаваны. Уймі ты сваю штуку: пы грідах лазіць. Памянш. шт учка. ШУЛЛЕ (шульля) н. Шулы. Нывалш кучу шульля, можна строіць што хочыш. ШУМНУЦЬ, -н-у, -н-ёш; зак. Гл. шурхнуць. Шумні, будуць слухыцца. ШУРХАННЕ (шурхьін.ьня) н. Прыкрыкванне. Дужа твайго шурхыньня нёхта спужаўся. ШУРХАЦЬ (шурхыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Прыкрыкваць, супакойваць. Шурхый ці ня шурхый, а ён свае дзёлыщь. ШУРХНУЦЬ, н у, -н -іш; зак. Прыкрыкнуць, крыкнуць з мэтай суняць, супакоіць. Шурхні, ніхай успакдіцца. ШЧАМЁЛЬМл Чмель. Ня трдгый шчамлёў: пукусаюць. Нёхта як джыгнуў зы паліц, дык я ŭ зьвіўся, мджа, шчамёль, a мджа, ŭ шэрсьцінь. ШЧАМЛІНЫЙ прым. Чмяліны. Hi разу ня прдбывыў шчамлшыга мёду, a, гаворюць, дужа см&шын. ШЧБІПЦІ толькі мн. 1. Шчыпцы, B6 гвозд: i шчыпцямі ня вырьвіш. Памянш. шчыпці кі. 2. перан. гумар. Ногці. Уплёўся шчыпцімі зы хахольля. ю ЮРАГА ж. Асадак. Ваду зьліў, толька юрага на дне асталыся. Памянш. юражка, Зьлі юражку ў тазік адзьдзёльна