Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ШАГ АЛА (шыгала) н. Сажнік, сажань. Я й біш шыгала памёрію луччы, чым ты шыгилым. Памянш. шы г а льда. ШАЛАПУЦІЦЦА (шылапуціцца), -ч-уся, -ц-ісься; незак. Шалапутнічаць. Шылапуціўся, паку ль апсьміялі. ШАЛАПУЦЦЕ (шылапуцьця) м. i ж. Шалапут. Шылапуцьцю нёчым зыдываща, дык ён вярёвычку на шыю павёсіў як галстук. ш а лАц ц а (шылацца), -а-юся, -а-ісься; незак. Бадзяцца, швэндацца. Усю ноч нёйдзі шылаусяу а цяпёрь сьпіць біз зидніх ног. ШАЛУІГЕЦЦЕ (шалуп'іцьця) н. Транты. Зьбірии сваё шалупЧцьця i каб духу твайгд ні булд. ШАЛУШБІНА (шулушына) ж. Шалупіна. Усё аддаў бычку, ду шулушыны. Памянш. шулушынка. ШАМАК (шымак) м. Неразумны, з ветрам у галаве. Шымыка нёйкыга пупала сабё i хваліцца; зяць, зяць, a тэй зяць — ні дацьу ні ўзяць. ШАМНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. 1. Зашастаць, зашамацець. Пырысяты шамнулі i прітаіліся ў салдмі. 2. Праваліцца. Шамнуў у рёчку c канём i сыняміу чуць выбрыўся. ШАПАРНУТЫЙ (шыпарнутый) дзеепрым. Сказаны таемна, данесены. Увіряю, што булд шыпарнута, сам ён ня відзіў, сь кім ты йшла. ШАПАРНУЦЬ (шыпарнуць), -н-ў, -н-ёш; зак. Шапнуць, сказаць таемна, падказаць. Шыпарнулі пырцізаныМу айдзё хуваіцца пыліцэйскійу тЬя скора прібралі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бычкў, дўху, зйдніх, зьбірйй, лўччы, нўлі, шалапўціцца, шалупіцьця, шалўп'іцьця, шалўпчцьця, шалўігецце, шапарнўтый, шапарнўць, шыгйлым, шылапўцьцю, шылапўцьця, шылапўціцца, шылапўціўся, шыпарнўта, шыпарнўтый, шыпарнўць
3 👁
 ◀  / 228  ▶