ХЛБІНКАЦЬ (хлынкыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Бадзяцца, блукаць. Хлынкыў ба ŭ хлынкыў, абы ні рабдтыць. ХЛБІСКАЦЦА (хлыскыцца), -ы-юся, -ы-ісься; незак. 1. Хвастацца, біцда. За штд еы тима хлыскыіціся? 2. перан. іран. Зал.-бессуб'ект. ад хлыскаць 2. Хлыскыіцца табе як ні ў сябё. ХЛБІСКАЦЬ (хлыскыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. 1. Хвастаць; сцябаць; біць. 2. перан. іран. Жлукціць (гарэлку). Хлыскыіць як у лёічку. ХЛБІСНУЦЦА, -н-уся, -н-ісься; зак. Ударыдца, трэснуцца. Глядзь, нёйкій кол: ня хлысьніся ілбом. ХЛБІСНУЦЬ, н y, -н-іш; зак. 1. Хвастануць; v сцебанудь; ударыдь. Еж, пакуль ня хлыснуў лджтю па лбу. 2. перан. іран. Выпідь, напіцда. Хлыснулі ўволю ны свидзьбі, нёчыга скызаць. ХЛЯБА ж. Мокры снег. Хляба пышла — ні пыкызацца нікуды. Павеліч. хлябішча. Куды пыцягнісься такою хлябішчыю? хляк м. Кныр, кнораз. Пріеязьлі хлякоў нёйкіх зывадзкіх, здыравушчыя-здыравушчыя. ХЛЯСНУЦЦА, -н-уся, -н-ісься; зак. Ударыцда, ляснудда. Ніхай сабе' цёмна, ідзь сьмёла: там нічога німа, ні хлясьнісься. ХЛЯСНУЦЬ, н y, -н-іш; зак. Хвастануць; сцебануць; ударыць, ляснуць. Хляснуў супонію лі калён. ХМБІЗНІК (хмызьнік) м. Кусты; хмызняк. Нысяклі вазок хмызьніку. Памянш. хмызьнічык. Увёсь аборык зарос хмызьнічкым
Дадатковыя словы
аббрык, бессубект, вазбк, здыравўшчыя-здыравўшчыя, нікўды, пакўль, свйдзьбі, супбнію, тйма
4 👁