Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

АБШАРПАНЕЦ (апшарпаніц) м. асудж. Абадранец. Пірядзёнься, ні хадзі апшарпинцым. АБШАСНУЦЦА (апшаснуцца), -н-ўся, -н-ёсься; зак. Пакаўзнуцца, спатыкнуцца дзе-н., адкуль можна ўпасці. Лезь ды астарожын будзь: ні апшасьшся. АБШАСТЫВАЦЦА ( апшастывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. Пакоўзвацца, спатыкацца дзе-н., адкуль можна ўпасці. Скдлька раз апшастывыуся i ўсігди за штонёбудзь удзёржывыўся. АБЯРНУЦЦА, -н -ўся,-н-ісься; зак. 1. Абярнуцца, перакуліцца, перавярнудца. Акуратна вязі сёна; абёрнісься — хто табё падніміць? 2. Абысціся. Бярі карзінкі, я c адндю абярнуся. 3. Схадзіць, звярнуцца, паспець, справіцца. Мігым абярнулыся тудьі ŭ нызид. АГРЭСЦА (агрёсца), агрябуся, агрябёсься; зак. Многа ўзяць, атрымаць, мець. Усё агрябліся сёльта ат яблык. Агрёбся ад дзяцёй. АДБІРАНКА ж. Разраўнаваная граблямі ношка сена, пласт, перабірыч. 3 адбіранак кладуць копы— 20 штук у капу. Усігди так завёдзіна: нырмальныя адбіранка — пуд вёсу. Памянш. а д б і р а н ы ч к а. Надзёлыў адбірсінычык — будзіць прікопык. АДБІРАЦЦА, а -іцца; незак. 1. Адбірацца. 2. спец. Збівацца ў адбіранку. Лугавбя сёна адбіраіцца, ёта ні сыка нёйкыя, што грыблямі ні пыцягнуць. АДБІРАЦЬ, -a -ю, -а-іш; незак. 1. Адбіраць. 2. спец. Збіваць у адбіранку. Сыгірва адбіраю пірібіринкі, а тади нашу