няк вакол чаго-н., ссячы, абсячы галлё. Пайду апціряблю аборычык. Адну макушку агіцірябіў. 2. перан. гумар. Пазбавідь некультуриасці ў звычках, у манерах. Людзі апцярёбюць, як пойдзіш ат маткі. АБЦЯРЭБЛЕНЫЙ ( апцярёбліный) дзеепрым. 1. Абсечаны. Апцярёбліныя лашчынка. Апцярёбліный дубок. 2. перан. гумар. Той, які пазбыўся дрэнных звычак, манер. Нёчыга скызиць, вярнуўся ca сьвёту троху апцярёбліным. А Б Ч Ы КРБІЖ A H Ы Й (апчыкрыжыный) дзеепрым. жарт. 1. Абрэзаны, ачышчаны. Anчыкрыжыныя бруквіна. 2. Абстрыжаны. Апчыкрыжын на голыя калёна. А БЧ Ы KP БІЖЫ В А ЦЦА (апчыкрыжывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. жарт. 1. Абразацца (звычайна пра гародніну). 2. Абстрыгацца. Хуць ты ня хочыш апчыкрыжывыцца, ўсё рбуна апчыкрыжу. АБЧЫКРБІЖЫВАЦЬ (апчыкрыжывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. жарт. 1. Абразаць (звычайна- пра гародніну). Апчыкрыжывыйця хряпкі ат кычанбу. 2. Абстрыгаць, стрыгчы. Апчыкрыжывый сваю кучму, нёчыга зь ею насіцца! АБЧЫКРБІЖЫЦЦА (апчыкрыжыцца), -ж-уся, -ж-ысься; зак. жарт. 1. Абрэзацца (звычайна пра гародніну). 2. Абстрыгчыся. Hi апчыкрысься, як Паўлюк, што мёсіц у шапкі еў. АБЧЫКРБІЖЫЦЬ (апчыкрыжыць), -ж-у, -ж-ыш; зак. жарт. 1. Абрэзаць (звычайна гародніну). Апчыкрыжу бруквіну — i ў рот. 2. Абстрыгчы. Hi садзіся стрыцца: апчыкрыжыць, што шапкі ня зьдзёніш
Дадатковыя словы
аббрычык, аднў, брўквіна, брўквіну, вярнўўся, гблыя, дуббк, зйць, кучмў, кычанбў, макўшку, некультурйасці, пайдў, рбўна, трбху, хбчыш
11 👁