ТУЧЫЦЦА, -ч-ыцца; незак. Хмарыцца. 3 раньня тучылыся, а к абёду рызыгнала. ТЬІНЕНЫЙ (іьттьт) дзеепрым. спец. Абстаўлены драўлянымі плахамі (пра пограб, сажалку). Вун у двыццитыя гады яшчэ булб нёскылька тыніных сажылык пыд гарддымі. ТЫНЕЦЬ, -ё-іць; незак. Тлець, прэць. Адзежу ў сундуку глядзь ды глядзі: ні прасушыш— тынёць будзіцьк ТЫНІЦЦА, -н-іцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад тыніць. Калі-то тыніліся сажылкі, я дык ужо i ня помню. «к Г ТЫНЩЬ, -н -ю, -н-іш; незак. Абстаўляць драўлянымі плахамі пограб, сажалку. Можа айдзё яшчэ хто й тыніць пыгрябы, у нас дык ніхтд ня тыніць. ТЫХАЦЬ (тыхыць), -ы-іць; незак. Біцца (пра сэрца). Тыхыіць сёрца як ппгушка ў клёпгкі. ТЫХКАЦЬ (тыхкыць), -ы-іць; незак. Гл. тыГ / хаць. Тыхкыіць, як ня выскычыць. У УБОІНА м. i ж. асудж. Неслух. Цу й убоіна: бяз рёмня слова ні гыварі. УБОІШЧА м. i ж. асудж. Гл. убоіна. Такога уббішчу i ці зниидзіш айдзё яшчэ. УБОЙСТВА 1. н. Непаслушэнства. Выгыню съ цябё уббиспгва, станіш як шбукывый, 2- м \ Ж. асудж. Гл. убоіна
Дадатковыя словы
бессубект, бўдзіцьк, двыццйтыя, знййдзіш, прасўшыш, такбга, тўчылыся, тўчыцца, уббйспгва
6 👁