СПУЧАННЕ (епучаньня) н. Збіванне з правільнага шляху. Слухыіць спучаньня — i ўсё, i слова яму ні гыварі. СПУЧАЦЬ, -а-ю, -а-іш; незак. Збіваць зправільнага шляху. Глядзі, глядзі, спучаюць цябё, а ты слухыіш, хвацісься кусаць сябё за локці, ды позна будзіць. СПЫХАЦЦА (спыхыцца), -ы-юся i -ш-уся, -ы-ісься i -ш-ысься; зак. Здыхацца. Скот наёўся— ня спышыцца. СТАЛАВАНЫЙ (стулуваный) дзеепрым. Вытаптаны, стаптаны, змешаны. Прішлі мы, гляну лі\ стулуван кусок ячмёню, вёрна, пустухі yctg ноч спалі. СТАЛАВАЦЬ (стулуваць) I, сталую, сталуіш; зак. Вытаптаць, стаптаць, змясіць. Cmyлувалі ціляты ўсю мдркву. СТАЛАВАЦЬ (стулуваць) II, сталую, сталуіш; незак. Карміць, трымаць на стале. Cmyлувала агранома нядзёлі пуўтары. СТАРАЖАВАННЕ (стуружуваньня) н. Bapтаванне. СТАРАЖАВАЦЬ (стуружуваць), стыражую, стыражуіш; незак. Вартаваць. Мой стыражуіць амбары i канюшню разым. СТАРАЖОЎСТВА (стыражоўства) н. Гл. старажаванне. Зы стыражбуства хырашб мшуць,—можна сьцярёжч. СТАРАНА (стырына) ж. Бок гумна. На лёвыю стырану склалі жыта, a ны привыю— ячмёнь. СТАРОЖА ж, Варта. Зьбіриися: пыра іціць ны старо ж у
Дадатковыя словы
бўдзіць, зьбірййся, лўіш, прйвыю, слўхыіць, слўхыіш, сталўю, стыражбўства, стыражўю, стыражўіць, стыражўіш, стыранў, шуць,—мбжна, ямў
6 👁