ЁАШЧАПУЛШАЦЬ (сышчапудівыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. Стульваць. Hi сышчапулівый ужб губы, ні сышчапулівый, скажи хуць слова. САШЧАПУЛІНЫЙ (сышчапуліный) дзеепрым. Стулены. Прыйшла, губы сышчапуліны, — i ні слова. САШЧАПУЛІЦЬ (сышчапуліць), -л-ю, -л-іш; зак. Стуліць. Hi знаіш, npa што гавдрюць,—дык сышчапуль pom i маўчы. СВІСНУЦЬ (сьвіснуць), -н-іць; зак. 1. Свіснуць. 2, У брыкну ць. Hi пытхадзі блізка: сьвісніць—толька зубы пыдбярёш. СВІСТАННЕ (сьвістаньня) н. 1. Свістанне, свіст. 2. Брыканне, Атучьіў бізуном atn сьвістаньня. СВІСТАЦЦА (сьвістацца), -шч-ыцца; незак. 1. Зал.-бессуб'ект. ад свістаць 1. 2. Брыкацца. Сьвішчыцца — i ні пацступісься. СВІСТАЦЬ (сьвістаць), -шч-ў, -шч-ыш; незак. 1. Свістаць. 2. Брыкаць, брыкацца. Чуць пыдыйдзі блізка — ён задым круць i пашбу сьвістаць. СЁДЗЕНЬ (сёдзінь) м. Сядун. Век сёднім у хаці прысядзёў, ні разу на людзі ні пыкызаўся. СЁМІНКА ж. Насенная бульба. Выцігнулі c погріба сёмінку ŭ парёзылі. Памянш. сёмінычка. Блюду сёмінычкі, скора пысадзім. СЁМЯ н. 1. Семя. 2. перан. іран. Сваякі. Усё сеаё сёмя сызвалі ны свадзьбу. IСЕМЯННБІЙ (сімянный) i СЕМЯННЭЙ (сімяннэй) прым. Насенны. Сімяннэй авёс ссыпылі ў мяшкі: скора на поля