Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ПАЦЁКІ толькі мн. 1. Ручаі. 3 гор пацёкі, з гор пацёкі, з гор халодныя выда. 2.3ацёкі. Крыша прымыкаіць ны рагу, дык пацёкі пашлі ны сьцінах. Дождж, — na вокных пацёкі, аж ня віднанічдга. ПАЦІПНІК ж. Хмызняк. Ны паціпніку nipaгоў ні ныпякёш. ПАЦЯГ (пыцяг) м. Гл. пацяга. Памянш. пыцяжок. ПАЦЯГА (пыцяга) ж. Тоўстая жэрдка, якая кладзецца паверх шулаў або на падсошкі, a таксама на козлы пад вільчак. На верхнюю пыцягу вёшыіцца крючча, a пыцягі ў шульлю ні даюць сьцёным пывярнуцца, дзіржаць іх. Памянш. пыцяжка. ПАЦЯГНУЦЬ (пыцягнуць), -н-ў, -н-іш; зак. 1. Пацягнуць. 2. перан. Ударыць, выцяць, перацягнуць. Пыцягрулі бізундм пы сыгінё. ПАЦЯЖВІНА (пыцяжына) ж. Гл. пацяга. Кажыцца, тонкыя пыцяжына, a чуць усьцягнулі. ПАШТАР (пыштарь) м. Паштальён. Спрасі-ка ў пыштыря, мджа, нам што ёсьць. ПАШТАРКА (пыштарька) ж. Жанчына-паштальён. Даўно ўжо к нам пыштарька ні зыхадзіла. ПЕКЛАВАЦЦА (піклувацца), пяклуіцца; незак. Гл. петавацца 2. Ён вылёжыіцца, а ты зы яго пяклуйся. ПЕЛЕСЦЬ (пёлісьць) ж. Папярочны край ночваў, карыта. Трёснулі абёя пёлісьці, цяпёря почвы выкідывый. ПЁЛЬКІ толькі мн. Грудзі. Ня бёгый пы марозу з рашшмлінымі пёлькымі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пацягнўць, пывярнўцца, пыцягнўць, пыцягрўлі, пяклўйся, пяклўіцца, рагў, усьцягнўлі, шўльлю
6 👁
 ◀  / 228  ▶