ПАТВОРЫВАЦЬ (патворывыць), -вы-ю, -вы-іш; незак. Гл* патворнічаць. Патворывый, дык i пісьма ні прішлёць. ПАТРАПАЦЬ (пытріпаць), -пл-ю, -п-іш; зак. 1. Патрапаць (ільновалакно). 2. перан. асудж. Паплявузгаць, пабалбатаць. 3. перан. Разбіць,, разнесці. I ціхій кажыцца конь, а так пытріпаў, што ŭ ні падумыў ба. ПАТРАП'Е (патріп'я) н. Пачассе, ачоскі. ПитріпЧм дзірьку якую заткнёш. Памянш. патp i п'і к a. Абаткнуў дзьвёрі ў сёнцыхпитріпЧкым. ПАТРУХА ж. Гл. аціра. Зьмёў патруху ў аднд мёста. ПАТЫНЕЦЬ (пытынёць), -ё-іць; зак. Патлець, патрухнуць. B6 жаднысьць: усё бірігла сукно, пакуля пытынёла. ПАЎМІЦЬ, -м-іць; зак. Уразумець, уцяміць. Паўмі, хто цябё гоніць у сугон жаніцца ды арміі. ПАХАПЫВАЦЬ (пыхапывыць), -вы-ю, -вы-іш; незак. Быць крыху падобным. Ліцом пыхапыеыіць ны бацьку, а находка уся миткіна. ГІАЦЁШАНЫЙ (пацёшыный) дзеепрым. Пад- кормлены, падгадаваны. Забілі трошку пацёшыныга. ПАЦЕШЫЦЦА, -ш-ыцца; зак. Падкарміцца, падгадавацца (пра вепрука). Ніхай трошку пацёшыцца, а к канцу мёсіца заб'ём. ПАЦЕШЫЦЬ, -ш-у, -ш-ыш; зак. Падкарміць, ладгадаваць (правепрука). Наштб мнесала ў чЬцьвірцы пацёшу пару мёсіцыў — i хваціць