Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

есці. C пырнікимі січас ня возюцца, разьві только, пустухим варіва занёсьць. ПАРНЯТКА (пырнятка) м. i ж. Адно дзіця з двайнят. Гл. парняты. Памянш. пырнятычка* ПАРНЯТЫ (пырняты) толькі мн. Двайняты. Другёй раз пырнят радзіла. Памянш. п ы pняткі, пырнятычкі. ПАРОНКІ (парёнкі) толькі мн. Паранка. Абмішай сёчку парёнкымі — ніякыя скаціна ні аткажыцца. Памянш. парёнычкі. ПАСЕЖАННЕ (пасёжыньня) i ПАСЯЖЗННЕ (пысяжэньня) н. Пасяджэнне. Рызыйшліся с пасёжыньня падзь дзень. ПАСКАННІНА (пысканьшна) ж. 1. Сцябло маніц. Вырвыў пысканьтну i носіцца. 2. Палатно з маніц, вырабы з такога палатна. Я яшчэ помню: i на цёла пысканьшна, i навёрьх пысканьнша. ПАСЛАБАДЖАЦЦА (пыслыбыджацца), -а-іцца; незак. Аслабляцца (нацягнутаму або туга завязанаму). Глянь: шнур пыслыбыджаіцца? П АС Л А Б А ДЖ АЦЬ (п ы c лыбы джаць), - а - ю, -а-іш; незак. Аслабляць (нацягнутае або тугазавязанае); адпускаць. Пыслыбыджай вяреўку, балька сыми паёдзіць сы сьцяни. ПАСЛАБАДЗіЦЦА (пыслыбадзіцца), -дз-іцда; зак. Аслабіцца (нацягнутаму або туга завязанаму). Уцікай, патпорка пыслыбадзілыся. П АСЛАН АДЗІЦЬ (пыслыбадзіць), -дж-ў, -дз-йн; зак. Аслабіць (нацягнутае або туга завязанае); адпусціць. Вярёўку пыслыбадзш, кажыцца, трошку, а сыхи брязь ціріс палку i напыл