Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
НАЖРАЦЬ (ныжраць), -р-ёць; зак. Сабрацца пад снегам (пра ваду). Лі абдркыў na ўсёй дарогі ныжрала, пяшколі яшчэ, можа, ŭ пярёйдзіш, a ёхыць i ня думый. НАЗЫНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. Наваліцца, напасці. Назынулі усё кучыю ны брігадзіра, дык, нябось, пірямёріў i зыпісаў як нада. НАЙЦІЦЦА, дайдзіцца; зак. 1. Знайсціся. Ты яшчэ ні старуха, найдзіцца ŭ табё чылавёк. 2. перан. гумар. Нарадзіцца. Жылі гады mpi так, a тады ŭ дзіцёнык найшбуся. НАЙЦІЦЬ, найду, найдзіш i нойдзіш; зак. Знайсці. Схуваюся, дык ня нбидзіця. НАКАЗЫ ВАННЕ (ныказывыньня) н. Паведамленне. Сколька разбу табё ныказывыла, а ты майгб ныказывыньня i слухыць ня хочыш. НАКАСАЦЦА (ныкысацца), -а-юся, -а-ісься; зак. неадабр. Прычапіцца, навязацца. Ныкысаўся — адобю німи. НАІўАСЫВАЦЦА (ныкасывыцца), -вы-юся, -вы-ісься; незак. неадабр. Чапляцда, навязвацца. Ныкасьівыіцца, каб купіў у ягб тулуп, — a/ ў мянё сваіх два. Н'АКАСЬ (накысь) прысл. Наўкос, наўкасяк; коса. У цябё карціна накысь прібілыся. НАКАТАЦЬ (ныкытаць), -а-ю, -а-іш; зак. 1. Накатаць. 2. Пабіць, адлупцаваць. Hi naслухыісься—ныкытаю. * НАКАЦІЦЬ (ныкацІць), -ч-ў,х-ц-іш; зак. 1. Накаціць. 2. Гл. накатаць 2. Ныкаціла прутым, дык пашбу зыплакыўшы. НАКЛІСКА ж. Намарзень. Бярёзывыя накліскі кряпчэй, чымся асінавыя. Памянш. н а к л iсычка. Апстругаў дзьве наклісычкі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адббю, дўмый, кўчыю, мбжа, найдў, найшбўся, накась, наі^асывацца, нбйдзіця, няббсь, німй, пашбў, прўтым, пяшкблі, разбў, скблька, слўхыць, слўхыісься—ныкытаю, тулўп, хбчыш
2 👁
 ◀  / 228  ▶